Codziennik - czwartek zakupowy

Wieje tak jakby stado zmęczonych życiem desperatów się obwiesiło.  Mła z niepokojem patrzy na przyginane do ziemi drzewka i z jeszcze większym na te duże drzewa, które tyż się gną. Jedno co dobre przy tym wichrze że ciepło i nie leje ( to popadywanie ranne się nie liczy, to było takie cóś w stylu ksiądz kropidłem i nadal było po tym opadzie dość  ciężkie powietrze, taki wozduch a nie żaden tam luft ). Koty szczęśliwie jakby kto wątróbkę i sandacza naraz  zapodał, głównie przez to że wiatr strąca liście z drzew i one liście lecą, wirują i spadają  na  Podwórko i  ogród.  Jakież to można gonitwy urządzać, jakie wyskoki uprawiać, jak w powietrzu takiego  lecącego łapać! Sąsiedztwo podziwiało dziś Trójnożną  Boginię, która osiągała mistrzowskie wyniki. Wszystkie czterołapne nie mogły tak szybko biegać i z wyskoku wzbijać  się w powietrze i niemalże z wiatrem lecieć. Zdaniem ogółu to mła za późno  łąpę kocie pozwoliła odjąć, w zeszłym roku nie było takich występów, owszem Szpagetka ganiała  ale z podkurczoną "nóżką"  nie było takich skoków i osiągów. Mła z tego wszystkiego mało nie zadzwoniła do  Dohtora, bo tak jakoś to wyszło że mła kota  katowała  nie obcinając mu łapki.  Na szczęście  w porę oprzytomniała i uświadomiła sobie że  przeca nikt zdrowej i ukrwionej łapki by nie odjął, łapka dała znać   kiedy nie była potrzebna. Tyle w temacie chromej  łapki, a tak poza tym to mła musiała  gwiazdę dziś zgarnąć z Podwórka przemocą bo wcale się jej do domu wracać nie chciało, tylko by za tymi listkami latała z resztą stada. Mła kocyndry zwabiła na żarło a Szpagetkę musiała przynieść na rękach i to skrzeczącą bo rozkosze michy to prycho przy polowaniu na listki.  Na szczęście był tuńczyk, to kota jakoś mła przebaczyła.

Wczoraj to Mruciu dał popis, mła sobie rozmawiała z Panem  Krzysiem wypakowującym zakupy z samochodu o tym co się na bożym świecie wyprawia a Mruciu korzystając z tego że Pan Krzysiu odstawił torbę  z prowiantem chcąc wzmocnić przekaz  na temat drożyzny gestykulacją, poczęstował się pierwsią kurzą  bezantybiotyczną.  Mła się zorientowała tylko dlatego że  reszta stada liczyła na to że  Mrutek się podzieli i ruszyła za nim. Biegaliśmy z Panem Krzysiem wokół panakrzysiowego samochodu, pod którym Mrutek postanowił kurczaka  rozpakować.  Gdyby nie  sobkostwo Mrutiego, brak chęci podzielenia  się z innymi kotami, to  by mu się udało kurze cycki zeżreć.  No ale stado tyż wpełzło pod samochód i Mruti poczuł  że z samotnej degustacji kurzyny nici   i postanowił myknąć spod samochodu w kierunku chałupy. Mła podczas tego myknięcia zrobiła znaną z boisk  piłki nożnej  robinsonadę ( najlepsi bramkarze by się nie powstydzili takiej akcji jaką wykonała mła  ) i Mruti został uchwycony w powietrzu. Cycki kurze  mła kotu odebrała ( z trudem ), darła się przy tym tak żeby całe podwórko i sąsiedztwo słyszało jak wychowuje kota.  Potem Pana  Krzysia przepraszała i  zapewniała że zaraz polezie  do sklepu odkupować  dobro. Pan  Krzysiu mła zadziwił bowiem stwierdził że on się Mrutka nie brzydzi, ślady zęba   mu nie przeszkadzają a cycki i tak idą do piekarnika. No tak... wielkoduszność Pana Krzysia  nie zmienia faktu że Mrutek jest rabusiem. I żeby on nie dojadał! No gdzie tam, spasiony nasz kocur jakby zima stulecia się szykowała.

Dobra, tyle o skarbach, teraz wieści insze.  Mła była dziś pojechała  z Mamelonem na targ, coby zobaczyć jak z wysortami ( taa... mła  już żyje z pożyczonej kasy to jeszcze wysorty chce się jej oglądać ).  Na szczęście  wysortowi nie dopisali, zdawa się mła że ceny paliwa przemawiajo do wszystkich, każdy teraz kalkuluje czy aby na pewno będzie mu się opłacało jechać a potem jeszcze stać z towarem, placowe zapłacić. Zdawa  się że to dotyczy nie tylko wysortowych, nasz ryneczek przeca  i warzywny jest i pieczywko na nim dostać można i nabiał. A na ryneczku puchy, jakby to nie był dzień targowy. Ani  ulubionych jabłek  mła nie było, ani orzechów, mła to szczęśliwa była że  pachnącą pietruchę dostała, ładnego kalafiora i na prawdziwe jajka od znajomych kur się załapała. To nie jest tak że mła wybrzydza i wogle, sami ryneczkowi mówili że cienizna i handel  cóś cinżko  idzie. Hym... ludzie jabłek  nie kupują? Ten dzisiejszy  ryneczek to bardzo  Mamelona i mła zadziwił, zawsze było tam mnóstwo towaru bo to takie miejsce gdzie nie tylko handlarze stoją z towarem ale rolnicy z własną produkcją podjeżdżają.

Na szczęście mniejsze puchy były w pobliskim mini centrum ogrodniczym. Mła wylazła z azalką japonńską 'Schneeperle' ( za pożyczoną kasę  rzecz jasna ). To jedna z niższych azalek  japońskich, dorasta do 40 cm wysokości, krzew jest raczej szerszy niż  wyższy. No i te kfioty, typ hose in hose, mła jest wrażliwa na takie wdzięki. To było czyste łakomstwo, mła ma  już przecież  krzew tej odmiany ale jak można  było nie kupić zażytego krzoczka za 12 pożyczonych złociszy? Tym bardziej że mła ma przecież miejsce  po byłych bukszpanach, ono takie w sam raz na azalki japońskie.  Torfu wysokiego mam parę  worków, więc tylko miejsce przygotować  i sadzić. Mamelon kupiła miniaturowy ostrokrzew 'Little Rascal', duży, ładnie uformowany  egzemplarz w cenie  sadzonki. Rodków impeditum nie było w ogóle, mła sprawdziła bo jej chabrowy kolor rodkowych  kfiotów z tyłu  głowy siedzi.

To nie był  koniec zakupów  na dziś, mła opłaciła ( za pożyczone ) stoliczek i co najważniejsze przytaszczyła go do domu.  Nie sama, rzecz  jasna. Cio Mary  pomogła załadować mebelek na taczkę i mła przywiozła stoliczek i władowała  do domu,  cwanie bo przez okno. Mła dziś była wizytowana przez  Cio Mary, która postanowiła ukoić nerwy wizytą u kogokolwiek. Cio Mary  usiłuje załatwiać   sprawy urzędowe rodzeństwa  Wujka Jo, nie sama,  dzieci rodzeństwa radzą, mła wtrąca trzy grosze, małżonka jednego z rodzeństwa współczuwa i zagrzewa do boju i robi co może.  Najciekawsze że  bezpośrednio zainteresowani są najmniej zaangażowani, co wywołuje u Cio Mary stan irytacji i to takiej przechodzącej powoli w stan wkarwu. Wujek Jo i mła się lekko obawiają bo Cio Mary  jest z tych którzy zawsze wykonują zadanie niezależnie od tego czy to  plan sprzedażowy czy ubijstwo członków rodziny ( Cio jest naprawdę wkurzona, dziś stwierdziła nawet że rodzeństwo Wujka  Jo to jakieś  podrzutki chyba, bo nie mają nic z Danieli, a i z Jurka nic  w nich nie uwidzisz - ostro! ).

Wizyta w sklepie po stoliczek zrobiła Cio Mary dobrze na nerwy, terapeutyczna siła zakupów  jest nie do przecenienia.  U Cio  Mary też pod koniec miesiąca przed grobingiem nie jest z kasą jak u szejków ( choć nie tak jak u mła, Cio Mary  jest z tych  co potrafią liczyć ) ale zakup wianka adwentowego przecenionego o 80% Cio  uznała za konieczny.  Jak wspomniałam wyżej  jakoś lżej na duszy  jej się zrobiło po tym i stwierdziła że tylko pogoni  rodzeństwo Wujka Jo i zarzuci  pomysł otrucia ich tlenkiem węgla ulatniającym  się z niesprawnego pieca ( którego naprawy podjęli się podpisując  różnym ludziom  różne  dokumenty ). Niby zwykły wianek a proszę jakie rezultaty, kto wie czy mła dziś  ludzkich istnień tą wyprawą do sklepu nie ocaliła? Tak nawiasem pisząc to tlenek węgla jest miłosiernym rozwiązaniem, mła by tak raczej  solidnym młotkiem  usiłowała załatwić sprawę. Właściwie tylko z jednym z rodzeństwa, drugie trochę usprawiedliwiam bo wiem że ma też inne sprawy na głowie.

 

No i teraz mła ma już stoliczek w domu i oczywiście z nim jeździ po całym mieszkaniu. No bo to największa przyjemność tak sobie z mebelkiem pojeździć i próbować jak w różnych miejscach wygląda.   Na razie jeszcze mła nie zdecydowała gdzie będzie stał, da sobie troszki czasu. Teraz go będzie oglądać i się nim cieszyć. Mój  ty Wielki Architekcie ( wnętrz ), kawałek powyginanej blachy  a jaką człowiek ma radość. Dżizaas twierdzi że mła  to by się cieszyła nawet z cebulki zwykłego czosnku i  obtłuczonego talerzyka. To prawda, mła uważa się za szczęściarę posiadając taką umiejętność.  Nie trzeba jej wzdychać  do luksusów ( co wcale nie znaczy że mła by z nich  nie skorzystała ochoczo jakby się trafiły ), mła może sobie powzdychać do obtłuczeńców, wysortów, ćwierćśmieci i przecenionych  stoliczków i też będzie szczęśliwa. Wiecie, jej szklanka jest  na ogół z tych  do połowy pełnych.

 

Podczas ładowania stoliczka mła się przyjrzała swojemu okienku tak jakby bardziej  dokładnie i postanowiła bohatersko je umyć. Przy okazji sfociła dla Was zaokienny widok.  No i  sukinkulenty "w naturalnym środowisku" czyli na parapetach. Po tym stoliku to mła się tak rozkokosiła  że zamarzyła jej się prawdziwa żardinierka, najlepiej tyż metalowa.  Jedyne  co mła do głowy przychodzi to wykorzystanie żeliwnych odnóży od starej maszyny  do szycia  i zamówienie blatu z kamora ( marzyć zawsze można, nawet jak żadna kasa znikąd nie wygląda i kusząco nie szeleści ani nie pobrzękuje, ani nawet się nie karci kredytowo - płatniczo ). Natomiast schody zaczynają się w tym miejscu w którym pojawia  się kwestia obramowania kamora coby doniczki nie pospadały ( prawdziwe żardninierki miały takie ustrojstwo ).  No cóż, mła zapewne dopiszę  żardinierkę do niezrealizowanej szklarenki domowej, w końcu wolno  mła mieć jakieś  kretyńskie marzenia domowe.  Niektórym  się marzą własne spa, sauny i jacuzzi, inszym szklarenki i żardinierki. To już tak jest że człowiek nie tylko ręce zatrudnia  jak przy tych kfiotach z  jedwabiu, które mła z dużym trudem usiłuje wyrabiać ( idzie  kiepsko, Mamelon szuka  maszynki bo świeca okopca zbyt mocno jedwab, mła przeszła  na  nagrzewanie łyżeczką i usiłuje zmusić Mrutka żeby zachciał zalegać  gdzieś indziej a nie na cinżko wyprasowanych jedwabiach ), w człowieku mózg się czasem zagotowuje od  nadmiaru pomysłów z serii  "Co by tu?".

Teraz mła troszki odzipnie, może cóś nawet oblooka ( spróbuję tego nowego serialu, który poleca Kocurrek, "Sprzątaczka" mła się podobała ). Politycznie i światowo bandzie krótko - nasze zarzundowe wczoraj  poleciały i rypnęły  w ścianę więc  spodziewajcie się nasilenia info  zarówno o uchodźcach  jak i o covidzie złym. Jak kasy nam  nie dadzą to skończy się na paszporcie  covidowym i uchodźcach atakujących z bronią w ręku bo trza czymś  będzie  lud  nasz zająć. Żebyście się nie bali  covida złego to przy stopniu  zaczepienia naszego społeczeństwa  i słabnącym wirusie nie powinno  się nic złego dziać ( chyba że  zarzund posunie się  do robienia złego ). Gorzej się robi tam gdzie ludzie się bez opamiętania czepili wiosną ( tak nawiasem pisząc to czepi się przed sezonem  chorób przeziębieniowych a nie w trakcie, no ale to szczegół, podobnie jak to że  nie powinno się  czepić  w czasie trwania epidemii czy pandemii ). Bo skuteczność jest taka:  Public Health of England podaje że pomiędzy 13 września  a 10 października 2021 wśród osób zmarłych na covid lub z covid   80% zostało zaszczepionych i że  odsetek ten stale rośnie ( w sierpniu wynosił  74% ). Najwięcej zgonów ( 74% ) jest grupie wiekowej 70+ zaszczepionej w 95%. Wisienką na torcie jest to że wszystko to przy ogólnej liczbie zgonów 3 razy większej niż w tym samym okresie 2020. Mła się wydawa że to podwyższenie ilości  zgonów to nie covid tylko lockdown. Tyle wieści ze świata. Fotki są z ogrodu, stoliczka jeszcze nie fociłam. Z domowych to tylko sukinkulenty, jedwabie i  Jej Małpowatość. W muzyczniku Anna Maria Hefele śpiewa. To śpiew polifoniczny alikwotowy, taka technika gardzielna jakby więcej niż tylko jeden dźwięk się wydobywał.