Okołodepresyjnie

Mła od pewnego czasu podejrzewa u się grozę lęgnącego się konserwatyzmu, związaną z jej wiekiem. Mła odstaje i nie jest trendy. Nie była zacovidzona, w sprawie ukraińskiej wzmożenie ideologiczne słabo u niej występuje, natomiast interesowność z dużą siłą, Owsiak ją wnerwia choć docenia rolę jednoczącą WOŚP i nie podziela sceptyzmu tych, którzy uważają że można było ludzi łączyć inaczej, skoro przez tyle lat inaczej się nie pojawiło i nie było, nieprawdaż? Nic tak na ludzi nie działało, żadne szlachetne paczki ani inne akcje. Stąd pewnie te żale po prawej stronie no bo gdyby WOŚP nie był tak mocno hop do przodu i tych lewicowych ciągot nie miał to kto wie. Hym... niech dla prawej strony pocieszką będzie to że dla wielu młodych poglądy Owsiaka to dziaderstwo. A może to nie pocieszka,  bo skoro Owsiak zaczyna robić za dinozaura to niektóre prawicowe właśnie z wody wyszły na ląd. Ech... Ostatnio mła odstaje od świata razem z niejaką Środą Magdaleną, z którą uwielbia się nie zgadzać w większości kwestii. A wszystko zaczęło się od słów bliżej mła nieznanej Pawlikowskiej Beaty, podróżniczki czy dziennikarki. To nazwisko mła się już kiedyś obiło o uszy i też to było związane z jakąś kontrowersją, tylko że mła nie pamięta jaką bo ma sklerozę. Otóż Pawlikowska Beata się wzięła i wypowiedziała na temat choroby pod tytułem depresja i nadużywania leków. Mła nie wie co Pawlikowska powiedziała czy napisała, bo do tego nie dotarła ale przeczytała słowa Środy Magdaleny na temat nadzapadalności na depresję a właściwie to na temat tworzenia mitu epidemii depresji.

Dzisiaj mła się zorientowała że internety huczą że Środa cinżko gupia jest, szczególnie te z lewej strony, co jest o tyle dziwne że do tej pory zazwyczaj Środa była gupia dla tych z prawej strony. Otóż te Wysokie Obcasy i inne zbliżone się zapluwają,  bo depresja chorobą cinżką i powszechną jest i basta. Cinżką czasem to prawda ale z tą powszechnością to jest niezdrowa przesada, reakcja obronna jak po zastosowaniu diagnozy "Migrenę to mam ja i reszta arystokracji a ciebie to najwyżej łeb może napiendralać". Taa... depresją jest wszystko. Otóż nie jest i mła wie o czym pisze ponieważ w rodzinie ma osobę naprawdę zaburzoną. To nie jest tak że w końcu są narzędzia do diagnostyki i nagle w cudowny sposób diagnozujemy depresję, jak to niektórzy sobie pomyśliwują. Dziś diagnozujemy choroby serca i nie wpisujemy nagłej śmierci sercowej do kart zgonu, jednak to nie zmienia faktu że większość zgonów sercowych to nic innego tylko choroba wieńcowa i jej skutki, co i drzewiej było przyczyną większości przypadków nagłej śmierci sercowej. Diagnostyka nie zmieniła etiologii choroby będącej najczęstszą przyczyną zejść kardiologicznych. Diagnostyka nie zmieniła się też w sposób rewolucyjny w przypadku depresji. Depresja to cała pula zaburzeń, niektóre to tylko epizodyczne historie jak przeziębienie, inne potrafią być niesłychanie ciężkie. Te ciężkie są na ogół widoczne i wiążą się z zaburzeniami psychotycznymi, niewielki odsetek to depresje ukryte.

Do dziś wśród psychiatrów toczy się dyskusja czy depresja to choroba czy zaburzenie, Wysokie Obcasy i te dookolne jakby twierdzo że choroba, pewnie dlatego że słowo zaburzenie się źle kojarzy. Rozpoznać jednostkę chorobową, szczególnie taką o której istnienie spierają się medycy, to  sztuka którą mendialni opanowali z łatwością. Dla chorego trza mieć współczucie a zaburzony to eee... Mła nie neguje istnienia depresji, szczerze mówiąc wali ją to czy to zaburzenie czy choroba, wystarczy mła świadomość że osoba z chorobą afektywną dwubiegunową ze zjazdami depresyjnymi ma takie objawy że ciężko jej z tym żyć a i jej bliskim niełatwo. Mła jednak zgadza się z Środą, depresja jest nie tylko naddiagnozowana, jej kryteria są wręcz absurdalnie szerokie. Zdecydowana większość osób u których zdiagnozowano depresję nie jest chora i nie wymaga farmakoterapii. Niektóre to nawet psychoterapii nie wymagają. Kretynizmem jest wiązać wszystkie samobójstwa akurat z depresją, przyczyny samobójstw są różne i  złożone. Najczęściej bezpośrednimi psychopatologicznymi ryzykami samobójstwa są zaburzenia psychotyczne i to takie z omamami i urojeniami. Zaburzenie psychiczne jakim jest większość depresji to nie są koniecznie zaburzenia psychotyczne do cholery, dobrze sobie z tego zdać sprawę. Depresja to nie jest choroba śmiertelna, jak usiłują nas co poniektórzy przekonać. To jest takie uproszczenie jak to że wszyscy Polacy to złodzieje samochodów, znaczy gówno prawda.

Wysokie Obcasy widać męczy naprężanie mięśni nóg i mają odpływy krwi z najwyżej położonych części ciała bo zaczynają bredzić. Może powinny cóś zmienić, np. Baleriny się nazywać. Mła tak sobie myśli że depresja to bardzo solidne alibi dla wielu ludzi. Ci którzy mają zaburzenia depresyjne to robią wszystko by ich nie mieć, leczą się wcale nie tak chętnie od razu przyjmując prochy i starają się z tego wychodzić przy pomocy wszystkich dostępnych metod. Tacy ludzie bardzo, bardzo mocno pracują nad sobą, dokładają starań aby żyć normalnie, nie określają się też jako osoby chore na depresję. Mają tę depresję i z nią walczą, z lepszym lub gorszym skutkiem. Słowo choroba pada rzadko lub wcale, może dlatego że ci ludzie mają prawdziwy problem i są na nim na tyle skoncentrowani że rozmowa o nim jest dla nich męcząca. Czasem o niej piszą ale nie jest cykl  ja i moja depresja. Dla ludzi dla których depresja to alibi, taka taryfa ulgowa którą zapewnia im świadomość posiadania choroby, rozmowa o własnej depresji jest jedną z ulubionych form spędzania czasu. Nadają np. siedząc na słuchawce trzy bite godziny opowiastki o tym jak to choroba uniemożliwia im życie. To jest karwa narcyzm a nie depresja! Tacy zazwyczaj uwielbiają się szprycować, choć anhedonii u nich ani śladu a z wyra to się wstać nie chce bo by się chętnie poleżało. Co najgorsze polezą do specjalisty a ten pokiwa głową i radośnie im przepisze mózgotrzepa, bo przeca "depresja".

Mła się zastanawia czy to normalne aby komuś kto przez dwa tygodnie ma obniżony nastrój, żarcie nie smakuje mu jak dotąd i gorzej zasypia ( bo takie są kryteria "depresji" w DSM i ICD ) trzeba lekarza i prochów? Mła rozumie że ciężką depresją psychotyczną to musowo leczyć u specjalisty, to jest jazda ale i leki inne. Bo dohtory nie zapodadzą na takie schorzenie SSRI xd, które wali się namiętnie na "depresję". A tak się porobiło że ludzie z lekarskim błogosławieństwem łykają prochy i frustracje nazywają depresją. Co innego mieć jakieś epizody depresyjne, każdy normals, quźwa, je ma, chyba że ma naprawdę z chemią mózgu poryćkane, a co innego długotrwałe, bez przerwy "cierpienie " jakoby na depresję i samemu sobie mózg zalewać chemią. To coś na pograniczu hipochondrii i lekomanii, co gorsza zamienia się to z powodu masowości występowania w problem społeczny. Pandemia, quźwa, depresji! Środa ma rację gdy twierdzi że istnieje swoista "moda" na tą chorobę, podsycana pobieżną diagnozą i napędzana interesem firm farmaceutycznych. Ludziom najłatwiej się przymulić zamiast coś zrobić ze swoim życiem. Ciekawe co następne, zalew opioidów jak w Stanach? Nie że mła całą farmakologię wywala do kosza, mła jest świadoma że w konkretnych, dobrze zdiagnozowanych zaburzeniach farmakologia pomaga. No, ale masowe ćpanie?! To nie leczy braku umiejętności rozwiązywania problemów życiowych, raczej należałoby  zmienić sposób patrzenia na świat. Niezdolność bycia tu i teraz, zajmowania się tym, co właśnie jest wynika często nie z zaburzeń ze spektrum depresji a ze zwykłej frustracji. Frustratka czy frustrat to jednak nie brzmi i procha na to nie przepiszą.

Dobra, koniec starczych utyskiwań. Mła nie wkleja dla ozdóbstwa fotek tylko prace Juana Martineza Parente, z których najbardziej depresyjny jest portrecik konia. Modelka z pierwszego obabrazka za to promiennie uśmiechnięta. Fotek nie ma bo mła tyż ma acedię, he, he, he. Spoko, czasową. Mła miewa doły i spleeny, do depresji u niej daleko. Mła współczuwa tym co deprechę mają, frustratom nie współczuwa, Mła aż tak nie zionie mniłością do  świata, frustraty i spolegliwe mendyczne mła wnerwiajo. W Muzyczniku dziś też depresyjnie.