Pierwszy wiosenny weekend

Przestawiliśmy znów czas, tym razem do przodu czyli wstajemy o godzinkę wcześniej. Mła jest to w stanie znieść bo woli kiedy dłużej jest jasno. Inna bajka że mła  ma dość ciągłego przestawiania zegarka, mła od lat pisze że zmienianie czasu dwa razy do roku to w XXI wieku w Europie durnota. Ani z tego oszczędności, ani dla ludzi to dobre, trwa bo biurokracja się uparła podpisawszy rzecz jasna wcześniej kontrakty związane z obsługą infrastruktury związanej ze zmianą czasu. Gdyby nie to spokojnie by ten czas można było zmieniać, gdzieś mając opowiastki unijne o wspólnych ustaleniach bo wszelakie ustalenia można zmieniać, chyba że w ślad za tym idą kary finansowe dla tych z którymi  się umówiono na kaskę za obsługę zmiany czasu. Takim sposobem mła  dwa razy do roku ma prawo czuć się ofiarą biurokracji. Nie lubię tych zmian, ani tej w wyniku której  mogę pospać o godzinę dłużej, ani tej w wyniku której muszę wstać godzinę wcześniej. No niestety, jeszcze przynajmniej przez lat parę człek skazany na  te radości, jedyne co mogę zrobić to wentylek otworzyć i jad w stanie lotnym spuścić. Teraz przez tydzień będę łazić na rzęsach a akurat to nie jest tydzień odpoczynkowy. Jutro wyniki Małgoś do odbioru i lekarz do umówienia, Coco do zaniesienia na przedzabiegowe badania  krwi i ocenę ogólną, Sławencjusz na rehab szpitalny, pojutrze sprawy Cio Mary, popojutrze Ciotka Elka i jej sprawki zdrowotne, w czwartek Pan Dzidek i jego medyczni, oraz Coco o ile dobrze pójdzie  to zabieg. W piątek chyba padnę.

Szczęśliwie nie będzie mła żal ogrodowania, pracy w ogrodzie nie będzie na pewno  sprzyjać  pogoda. Zapowiadają powrót zimy, no, takiej ćwierć zimy. Temperatura ma być poniżej dziesięciu stopni, to nie jest to przyjemne ciepełko w którym człowiek przycina i wkopuje, trawki wyrywa, które rosną  gdzie nie trza. Gdy tyłek marznie to żadna radocha ogrodować, no i tak po prawdzie dla mła to nie tego bo mła nie może sobie pozwalać teraz na przeziębienie, glutowanie vel glucenie, chyrchanie i zaplucie, mła musi być zdrowa bo ma koty na utrzymaniu i ludzi pod opieką. Mła musi być okazem zdrowia i mieć siłę wołu albo choć takiego upartego krówska. Mła ogrodowaniem cieszyła się w tym tyźniu, który właśnie mija. Było miło i cieplutko, motylki fruwały, widziane były biedronki, pojawiły się trzmiele choć ich mniej  niż w latach ubiegłych. Mła widziała już też wybudzone pająki kwietniki i niestety słyszała komarze brzęczenie. Szczerze pisząc to zamiast tego ostatniego chętniej by usłyszała pszczele brzęczenia w kielichach krokusowych kfiotków, ale pszczół w tym roku jeszcze mniej  niż trzmieli tzn. mła nie widziała jeszcze żadnej.  Co prawda mła nie zaglądała do ogrodu w południe, kiedy owady są najbardziej aktywne,  no ale w  zeszłym roku  pszczoły i trzmiele widywała też popołudniami. Pozostaje mła mieć nadzieje że się owady zwiedziały o  ochłodzeniu i przylecą do ogrodu dopiero po nim.

W ogrodzie powoli dokwitają najwcześniejsze cebulaczki i bulwiaczki, zaraz będzie po śnieżyczkach, szafranach zwanych krokusami  i cyklamenach. Nastanie czas  cebulic i śnieżników, pojawią się pąki hiacyntów. Teraz troszki ta zmiana warty zwolni ze względu na chłodniejszą  aurę, może i dobrze bo mła chciałaby się nacieszyć tą fazą wiosny a jak pisała, tydzień ma zapchany. No i dłużej będzie też trwało kwitnienie ciemierników, które w tym roku całkiem dobrze kwitną, mimo wchodzenia marca wilkiem. Tak w ogóle to wygląda na to że marzec wyjdzie jak już to barankiem z lekka wściekłym, he, he, he. W każdym razie marcowy wilk na jakość ciemierniczych  kwiatów nie wpłynął straszliwie, większość ciemierników uniknęła uszkodzeń mrozowych,  tych egzemplarzy, które w  wyniku mrozu oberwały jest niedużo a i uszkodzenia nie są z tych bijących po oczach.  Bardzo dobrze kwitną w tym roku ciemierniki pełnokwiatowe, mła zastanawia się nad zostawieniem paru kwiatów takich odmian i poczekaniu aż wyprodukują nasiona. Oczywiście mła nie ma gwarancji że rośliny z takich nasion powtórzą cechy rośliny matecznej, jakaś tam część roślin z siewu może mieć zwielokrotnioną liczbę płatków ale nie ma co liczyć żeby te cechę powtórzyły wszystkie rośliny z siewu. Jednakże zdaniem mła te lerojowe ciemierniki sprzed paru lat dojrzały do rozmnóżki, skoro udało się z ciemiernikiem daliowym, może uda się i z nimi.

Mła chciałaby szczególnie mnożyć te najciemniej kwitnące, wyglądają wspaniale. Jeśli chodzi  o ciemierniki  HGC to mnożenie z nasion odpada, bo to hybrydy ale zostaje opcja podziału. Tylko jest ten problem ze ciemierniki mają wrażliwe korzenie i nie za bardzo lubią grzebania w ich okolicach a co dopiero znosić takie akcje jak dzielenie bryły korzeniowej. Mła zanim podejmie decyzje o mnożeniu rośliny przez podział to się porządnie zastanowi, usiędzie na rączkach zastanowi się raz jeszcze i wcale nie jest powiedziane że się na takie mnożenie roślin zdecyduje. Co prawda za podziałem rośliny przemawia cena odmiany HGC, kształtująca się w przedziale 39  - 80 złociszy za kępę. Mła oczka wyszły z orbit kiedy Mamelon zdawała  przed mła sprawozdanko z wizyty w OBI. Mamelon już trzymała doniczuszkę w łapie ale po zobaczeniu ceny natentychmiast odłożyła roślinne dobro.

Jak na razie mła ma do zagospodarowania stadko zeszłorocznych siewek i takich sprzed dwóch lat. Niestety do dobrego zagospodarowanie konieczne jest  zabranie szpadla i wyjście na poszukiwania szpadlowego. Mła sama nie da rady skopać takiej ilości gleby jak by chciała, trza jej pomocy. Co prawda mła ma takiego co się do pomocy rwie, jeden z synów Małgoś już się do szpadla przymierzał, jednakże mła jest temu przeciwna, groziła nawet przyklejeniem tyłka do krzesła butaprenem, ponieważ przyszły szpadlowy jest po operacji ortopedycznej i po moim trupie będzie kopał w gliniastych kawałkach Alcatrazu. Czym prędzej doniosłam mamusi i małżonce  o tych deklaracjach pomocy, bo zmasowany atak na męskie przekonanie o własnej sile bardziej skuteczny  niż działania w pojedynkę. Obecnie śledzę poczynania sąsiada Macieja, zamierzam wyciągnąć macki w jego stronę,  bo Maciek kumaty i z  ogrodem obyty.

Dopiero po przekopaniu przyszłej  rabaty i rozluźnieniu gleby kompostem i piochem, mła będzie mogla sadzić ciemiernikowe siewki na  nowe stanowiska. Oczywiście kompozycja będzie taka bardziej losowa, mła nie ma pojęcia jakie kwiaty będą miały te ciemierniki. Sama nie wiem co lepsze, czy to że kwiaty roślin  się nie będą za bardzo różniły czy eksplozja różnorodności. Na rozwiązanie problemu kwitnień poczekam przynajmniej ze dwa lata od momentu przesadzenia na stałe miejsca i to pod warunkiem dobrej opieki. Na razie snuje gryplany i chadzam po ogrodzie odkrywając co i raz nowe ciemiernikowe siewki w różnych miejscach. Wypatruje też  pojawiających się nowych liści cyklamenów, zanim bowiem cyklamenowe siewki zakwitną, bulwki pokazują liście. Robię w tym moim Alcatrazie za psa tropiącego.

Teraz z zupełnie innej beczki. Mla była z Mamelonem na wysortach, pierwszy raz w tym roku, i została dumną posiadaczką lampy stołowej.  Mła od dwóch lat łaziła za różnymi lampkami ale mła nie widziała nic  coby ucieszyło jej oczy i serce. Wróć, widziała ale to kosztowało 1200 złociszy i mła uznała że są granice cieszenia się. Teraz za mniej niż za setkę mła nabyła na pchlim targu odpowiednią dla się lampę, warto było mła czekać i starzyzny przeglądać.  Jasne że mła musiała lampę wyczyścić i to tak gruntownie, z klosikiem i wogle.  Z drugiej strony mła  uważała żeby jej nie przeczyścić, nie chciała efektu lśniącego mosiądzu. Teraz mła będzie poszukiwać żeliwnej misy  na poidełko dla ptoków, ma już dwa ptoszki dla ozdoby, jednego od się a drugiego od Cio Mary. Jaściurka tyż jest. Ciekawe ile lat mła zajmą te poszukiwania?  Za cierpliwość mła została wynagrodzona  pojawieniem się podwójnej tęczy. W Muzyczniku dziś tęczowa muzyczka.