'Charles Austin' - angielska róża kosiarkowa

'Charles Austin'  to jedna z moich pierwszych róż angielskich. Natychmiast została okrzyknięta  "Objawieniem Sezonu" i powielona na różnych rabatach. Mam parę krzaków rosnących w Alcatrazie i w pseudo - różance pod moimi oknami. Nie tylko kolor i solidne kwitnienie przemówiły za tą  różą, przede wszystkim jest to odmiana, którą zaliczam  do tzw.  roślin kosiarkowych ( znaczy  kosiarką przejedziesz a  roślina odrośnie i będzie się prezentowała jeszcze piękniej ). "Charlie" okazał się też odporny na zimowe ekscesy  pogodowe,  bardzo  dobrze zniósł upiorny  luty 2012 roku, mimo tego że nie było kopczyków ( starszych krzaków róż angielskich  nie okrywam, lenistwo mam we krwi ). Odbudowywał się powoli ale żaden z krzaków nie wyleciał ( a taki 'Pilgrim' czy  'Sweet Julie' odfrunęły z  królikami ). Wraz z 'Mary Rose' i  'Graham Thomas', 'Charles Austin' stanowi moją trójcę półświętą róż angielskich ( trójca chyba zmieni się niedługo w kwartecik bo 'Crocus Rose' z każdym rokiem uprawy zyskuje coraz większe uznanie ). Z pewnym zdziwkiem przeczytałam swego czasu na forum  że nie w każdym ogrodzie "Charlie" zachowuje się jak na dobrą różę  przystało! Były pretensje o to że odmiana prawie wcale nie raczy kwitnąć, że  mimo tego iż w gruncie siedzi ze dwa lata to bezczelnie się nie rozkrzewia a pędy ma  rachityczne jak  klasyczny niedożywieniec. I nie były te zarzuty wypisywane przez świeżo  upieczonych różankowych lecz przez doświadczonych rosomanes. No zgroza i ból zęba!

Jak ogólnie nie wiadomo o co chodzi,  to chodzi o pieniądze,  a w przypadku róż o podkładki ( czyli też  chyba o kasę ). Moje różyczki zostały pozyskane od znajomych szkółkarzy i wiem że szczepione  były na dobrych, odpornych podkładkach ( no i nie dających niemal  w ogóle odrostów, którą to cechę niezmiernie sobie cenię ). Odmiana najlepiej prezentuje się posadzona  na półcienistym stanowisku, kwiaty długo  utrzymują wtedy pierwotną barwę ( oj, nie zgadzam się ja z Sołtysem Marianem że płowiejące kolorki nieciekawe, znam gorsze "schodzenia" róż ). Tnę tę różę bardzo silnie, wtedy ma zadowalającą ilość kwiatów na pędzie. Nie dopuszczam do tego żeby "Charlie"  zamienił się w klimbera ( ma do tego tendencję ), to jest  róża krzaczasta  i w takiej formie wygląda najlepiej. Robienie z niej w naszych warunkach klimatycznych na siłę róży pnącej nie zdaje egzaminu - nie te klastry, nie to kwitnienie,w ogóle nie ta bajka! W moim  ogrodzie róża bez problemu powtarza kwitnienie ale jak i w przypadku innych angielek, usuwam  przekwitłe kwiaty i zasilam krzaki  dwa razy w czasie wegetacji. Szczególnie cenię sobie jesienne kwitnienie, kwiaty są wówczas wspaniale wybarwione. Teraz metryczka - wprowadzona przez Davida Austina w 1973 roku, krzyżówka róży 'Chaucer' i mieszańca herbatniego 'Aloha' ( odmiany Boerner'a z 1949 roku ). Nazwana na cześć ojca Davida - Charles'a. Dorasta od 1,5m  do 3 metrów wysokości  i około 1,20 m  - 1, 85 m szerokości. Kwiaty o średnicy około 10 cm, składające się z blisko 70 płatków. Liście w kolorze  "średniej zieleni", na ogół zdrowe. Napiszę krótko - kocham  "Charlie'go" !