Funkiasto, mszasto i paprociumowo

Przedczoraj pogoda była z tych które z wilgocią podszytu się kojarzą, znaczy  padało różnie - od mżaweczki do potoków z nieba spływających. Koty śpięce w  domu pomrukiwały że chcą się nazywać Samantha ( Szpagetka ) albo że im się  więcej mięsa należy ( Sztaflik i Mrutek ). Pasiak z Okularią w kuchni zalegały tym razem nie na stole a w okolicach piecyka. Hym... dzień wilgny więc wpis  wypadało zrobić taki podszytowo leśny, znaczy  paprotny. No to mła zaczęła  pisać   jeszcze w tym czerwcu ale skończyła dopiero dziś czyli  w lipcu.

Mła sadziła jakiś czas temu paprociumy jak szalona, no bo jak już ma być  ten las w ogrodzie to bez  paproci się nie da.   Nie wszystko poszło tak jak mła sobie umyśliła. Zeszłoroczna susza i upały oraz paskudna i podstępna działalność mrówek nieco przerzedziła jej paprocie. Mła ze smętkiem patrzy na zaschłą karpę niekropnia stopowatego  Adiantum pedatum 'Miss Sharples' i knuje plany zakupu przynajmniej  paru sztuk tej  ślicznej paproci. Z lekkim przerażeniem patrzy zarazem na to co wyprawia niekropień wdzięczny  Adiantum venustum  który zaczął zdobywać  teren za pomocą rozłogów. Wspomina onokleę  wrażliwą Onoclea sensibilis której rozłogi jakoś nie pomogły i która w tym roku po prostu nie wylazła. Zdążyła już też opłakać co niektóre  wietlice. Wietlica  samicza  Athyrium filix - femina 'Frizelliae', urocza, o dość nietypowych  frondach paproć odfrunęła z królikami. Bardziej twarde okazało się parę egzemplarzy Athyrium filix - femina 'Victoriae'. Wyglądają całkiem normalnie, jakby ubiegłoroczne pogodowe szaleństwo w ogóle się nie wydarzyło. Kolorowym  wietlicom  japońskim Athyrium  niponicum idzie za to średnio, cóś jakby rosły wstecz. Nie dotyczy to odmiany  'Metallicum', ona po prostu  "stoi  w miejscu".  Z kolei wietlica uszkowata Athyrium otophorum 'Okanum' najprawdopodobniej  powiększyła  grono paprociowych aniołków, śladu nie ma  po tych paru egzemplarzach które posadziłam.

Teraz o moich faworytach paprociumowych czyli języcznikach. Mła ma parę odmian i troszki  kundelków które bardzo sobie cenię. Zdecydowanie najlepiej rosną u niej siewki od Sylwika w typie 'Furcata'. Bardzo ładnie przyrastają i przetrzymują zimy. Z inszymi języcznikami jest różnie. Moje najbardziej arystokratyczne odmiany ( odpowiednio  kosztowne znaczy ) rosną wolno ale zawsze jest to jakiś postęp. Do tej pory mła nie odnotowywała też jakiś specjalnych sukcesów uprawowych z tzw. czystym gatunkiem. Szczerze pisząc to gatunek gorzej rósł u mła niż większość odmianowych języczników. W zeszłym roku Sylwik przywiozła malutkie sieweczki "zwyczajek" i mła po lekkim podpędzeniu wysadziła je na  "dorosłe" stanowiska. Wszystkie się przyjęły i po niby zimie odliczyły. Całkiem nieźle nabierają ciała, deszcze i ciepło wyraźnie sprzyjają ich uprawie. Powinny też sprzyjać uprawie paprotników ale tu jest różnie z powodu mrówek. Nie wiadomo dlaczego stanowiska paprotników tak podobają się  mrówkom że te koniecznie tam  muszą budować swoje domki. Mła prowadzi walkę, zachęca mrówki do wyniesienia się  w insze rejony, najlepiej  na tyrawniki Fabrycznego ( jemu i tak wsio  ryba co w tej monokulturze żyje ) ale mrówki wynoszą się niechętnie i jeszcze  mła żrą w ramach msty.

Po paru latach ładnie zaczęły wyglądać paprotniki szczecinkozębe  'Proliferum Wollaston', długo to trwało jednak mła musi przyznać że jej  najstarszy egzemplarz otrzymany kiedyś od Marty robi wrażenie. Dwaj koledzy tej samej odmiany  których mu później dokupiłam całkiem dobrze radzą sobie z gonieniem najstarszego, mła już widzi solidną a uroczą grupkę paprotnikową. Jednakże najlepiej u mła  udają się nerecznice. W Alcatrazie tylko jednej nerecznicy udało się  z przyczyn naturalnych wypaść, mła podejrzewa że to dlatego że ona była z tej cieplejszej strony Himalajów. Reszta nawet kiedy zdarzały im się problemy ze startem to z czasem dochodziła do siebie i  całkiem nieźle dziś w ogrodzie rośnie. Tak po prawdzie to najładniej prezentujące się w moim ogrodzie paprocie.