Jesiennik październiczny

Bla, bla, bla i pitu, pitu a tu się dzieje w naszym blogowym kółeczku. Jazdy z pracą Romany, kulanka Agniechy ( naprawione ) i Kocurrka ( świeżo rozwalone ), mła rozmówki brzydkie z Fabrycznym.  Jedno co dobra że tfu, tfu, tfu! - jakby zwierzęco ciut lepiej.  U Małgosi Zapapilotowanej  jest  nawet przychówek, mały piesek się pojawił ( będzie, będzie się działo ). Poza  kółeczkiem  blogowym to wygląda tak że Ciotka Elka  będzie wyprowadzana na spacery przez mła bo  zauważyłam  że cóś mało wychodzi co wyraźnie jej nie służy.  Nie dlatego że Ciotka Elka  jakoś straszliwie srandemii się boi, po prostu nam się zasiedziała a to nie służy  osobom znacznie  od Ciotki Elki zdrowszym a co dopiero jej. Mła postanowiła wyciągać  Ciotkę Elkę na zakupy włóczkowe, Ciotka  Elka jako zagorzała druciara na ten lep się przylepi i będzie robić tup, tup, tup. Może to nasze ódzkie powietrze nie jest najlepsze ale zawsze to jakaś wentylacja. 

Roboty ogrodowe ciągle się  coś tuż przed  a nie w trakcie albo i po. Nie wiem dlaczego tak jest że mła się cały czas nie składa, co się usiłuje zabrać  to albo pogoda czy Najwyższy  Ogrodowy albo jakie insze sprawy jej czas zabierajo. A mła planowała w tym roku, dokonać roszady marcinków na Suchej - Żwirowej.  Floksy wiechowate też chciała z tyłu rabaty posadzić bo te jej zdechławe pastele, znaczy takie bardzo jasne floksy w nieoczywistych coolorach na tyle się porozrastały że mogłaby z nich zrobić większe  kępy (  bo to co przeniosła w zeszłym roku to jakoś tak zaginęło w masie zieleniny  na Suchej - Żwirowej ). Do przesadzenia ma też parę różanych krzewów, które rosną nie tam  gdzie powinny ( na szczęście mła doszła  do takiego wniosku zanim te róże zamieniły się w potwory ).  Ze spraw różanych to powinna  się jeszcze z Mamelonem namówić na wybór róż odszkodowawczych ( bo dostałyśmy nie takie jak zamawiałyśmy, znaczy cześć kwitła inaczej - nawet o tym nie pisałam  bo w czasie ich kwitnienia insze problemy  mła głowę zaprzątały ).

Jak sami widzicie gryplany są, żeby tylko  jeszcze było jak się zebrać i w spokoju popracować. Mła zauważa  u się zniechęcenie, może  nie tyle ogrodowaniem tylko  tym co się  przy tym jej ogrodowaniu dzieje. Teraz o takich okolicznościach  ogrodowania które ją ostatnio mocno zniechęcajo do wyłażenia  na Podwórko. Jak tylko mła wychodzi do ogólnie dostępnej  części  nieruchomości to się natychmiast koło niej  materializują sąsiedzi, którzy koniecznie chcą zażyć towarzystwa.  Mła się trochę czuje jakby salon towarzyski na tym Podwórku prowadziła. Co gorsza jak insi widzą u nas zebranie podwórkowe to czym prędzej do nas na Podwórko włażą i mła czuje się w łobowiązku jakieś rozmówki uskuteczniać. Pogoda była taka piękna a mła nie wiedziała  jak się ludziów grzecznie pozbyć żeby w spokoju popracować. Mła wie że to stęsknienie za rozmowami, nawet takimi o odwłoku Maryni, to dlatego że ludzie, zwłaszcza starsi, siedzieli cięgiem w domu przez ponad rok.  Jedno co dobre mła w tym widzi, to zmniejszający się  wśród nich poziom strachu przed nieznanym. Ale za to gadajo jak najęci! Spróbujcie cóś robić jak Wam któś  nad głową stoi i jeszcze do tego rozmówki uskutecznia. 

Mła jak jej  już mocno doskwierają te dobrosąsiedzkie stosunki to ewakuuje się do Alcatrazu, gdzie też ma roboty  huk, jednakże nerwuje się bo  chciałaby przede wszystkim zrobić porzundek na Suchej  - Żwirowej. No i nacieszyć  się w spokoju kwitnącymi marcinkami i kotami w nich buszującymi zamiast wysłuchiwać w kółko  jakie to marcinki i kokoty piąkne. Mła przez pewien czas myślała że to z nią cóś nie tak i że po prostu przez te durne lockdowny zdziczała. No ale potem jej się przypomniało że przeca mła  miała gdzieś te  lockdowny i cały czas kursowała, natomiast niektórych sąsiadów to przez parę miesięcy  nigdzie nie było widać. Znaczy to nie tak że z mła wychodzi odludek tylko że "przymusowo" zamknięci nadrabiają wyposzczenie. Taa... jeszcze jeden denerwujący mła skutek srandemii. Trudno, trza znieść  z godnościom osobistom, w końcu dobrze że ludzie wracają do normalnego  życia.

Pewnie macie już dość  widoków marcinków z motylami i bez motyli, czy też inszych  pszczółek i trzmieli. Będzie troszki fotek z jesienniejącego październikowego Alcatrazu. Nasz duży ogród  nie jest jeszcze w fazie ognistej, liście klonów dopiero nabierają coolorów, troszke bardziej  coolorowe sa liście oczarów.  Jesienność zdecydowanie lepiej widać wśród warstwy podszytu. Powoli  żółkną i zanikają liście kokoryczek i funkii, kwitną jesienne kfiotki ale tak  jakoś wybiórczo ( cyklameny tak, pluskwice nie ). Wśród paproci kończy się czas wietlic, za to w pełnej krasie prezentują  się nerecznice i  języczniki. Bardziej niż na Podwórku w Alcatrazie pachnie jesienią, mła myśli że to z powodu opadających liści i miejsc pokrytych mchem. Czekamy jeszcze na ptasie migracje, kiedy jest ciepło gdzieś tak w połowie października ( jak zimno to wcześniej ) Alcatraz zazwyczaj nawiedzają szpaki, cały ogród wówczas śpiewa a w domu mła słucha kocich koncertów wykonywanych  na parapetach ( no nie jest to czas kiedy koty mogą swobodnie się poruszać, mła wypuszcza  je dopiero wieczorami  i przed świtem musi zgarnąć z powrotem  do domu ). Nie  posadziłam jeszcze cebul  hiacyntów, bezczelnie się przyznam  że czekam  na marketowe przeceny cebul żeby troszki ich dosadzić, znaczy dokomponować. Głównie myślę o krokusach i hiacyntach, w tym roku odpuszczam cebulowanie wyczynowe czyli akcję ze śnieżyczkami ( może polepszy się choć troszki materialnie w przyszłym roku, to cóś się uda nowego zakupić z rarytetnych śnieżyczkowych cebul ).

Ze spraw nieogrodowych to mła korzysta brzydko na cudzym nieszczęściu.  Znaczy nie wiem do końca  czy tak  brzydko i czy na nieszczęściu, na pewno jednak na biznesowym częściowym niepowodzeniu.  Ulubiony sklepik  mła z piendrołami właśnie kończy działalność, egzystował sobie jako tako, sprzedając w necie i żywcem, a panie ze sklepiku jeszcze robiły  oprawę uroczystości. Oprawa uroczystości  mimo srandemii się utrzymała ale sklepik już nie. Mła się dogadała z paniami ze sklepu  i odłożyła sobie  doniczki i zające wielkanocne cud urody na które  nie było jej kiedyś stać i po dziesiątym wniesie  opłatę za one dobra. Kupuje je za ceny hurtowe, znaczy takie dające się przeżyć. Kolekcja aloesów mła znajdzie  godną oprawę a święta wiosenne zostaną przyprawione urodą figurek do których mła się śliniła od ponad dwóch lat ( naprawdę drogie były, więc się ostały ).   Mła się jeszcze bardzo  ślini do kieliszków jajkowych, tylko tu już sknerstwo się w niej odzywa.

 

Wiecie, mła ma  tych kieliszków jajkowych całkiem sporo, szczerze pisząc to trochę zbyt dużo w stosunku do zżeranych jajek.  bardziej oczy jedzo niż  żołądek jest zapychany. No ale wicie jak to jest, jesienny zestaw  herbaciany na stół to człowiek zaczyna durnie myśleć a może  by tak cóś zapodać jeszcze do tej herbatki?  No a potem się karci w myślach za rozbuchanie konsumpcyjne! Mimo tych tanich ( w miarę ) zakupów mła żal bardzo  że z listy jej ulubionych sklepów znika kolejny.  Nie ma już naszego spożywczaka na rogu, tak świetnie zaopatrzonego w towary wyższej jakości niż marketowe, zaniknęła pasmanteria a teraz ten sklep. W mojej okolicy w ciągu  pięciu lat zniknęło na odcinku jednej przecznicy sześć  sklepów. Część jeszcze przed srandemią. Mamy za to w byłym mięsnym  Żabkę z gównianym  towarem i pralnie  piniąchów z akcesoriami do e - papierosów ( na miejscu naszego  sklepu lekstrycznego ).  Tak zarzund popierał te rodzinne sklepiki, tak kochał tych sklepikarzy aż tą mniłością starannie wykończył. Zdaniem mła dyskonty miały świetnych lobbystów! Zamykanie sklepów mła się tak  jakoś zgrało z tym jesiennym zamieraniem przyrody. Ech...

Wieczorami mła zalega z kotami przed monitorem ale smętnie zauważa  u się  chęć powrotu  do "starych, dobrych fimów". Zamiast najnowszego koreańskiego hitu  stacji na N mła znów katuje brytolskie kryminałki sprzed dwudziestu lat. Hit  stacji na N ją po prostu nuży, ileż można oglądać odzierania z godności bohaterów opowieści. Dla mła to emanacja epoki społeczniaków, znaczy zajrzyjmy do flaków i pocieszmy się z tego jacy to  insi głupi i chciwi albo zmuszeni okolicznościami do brania udziału w durnotach, zabawmy się tym "czelendżem" który jak mu się przyjrzeć  wcale nie jest zabawny. Mła tak z wysokiego C ale  mła w tym serialu zobaczyła cóś czego ludzie wydawa jej się że nie widzą, to straszliwe szyderstwo z  nich samych.  Cóż,  większość widzów odbiera koreański   serialk bardzo płasko, na poziomie dziecięcym,  że tak to zjawisko  określę. Co do samego tworzywa - jakoś mła nic w odkrywczego w treści nie widzi a forma  jest  cóś mła męcząca.

Zdaniem mła  hitem to się zrobiło bo trafiło w gusta urobione społeczniakami, brzydota tego serialu ginie w wycinaniu ciasteczek i zamieraniu kiedy Baba Jaga patrzy i w tej całej "memologii" która buduje  się w necie wokół koreańskiej produkcji.  Dla mła to jak latynoskie telenowele, bardziej  ciekawe społecznie  niż artystycznie. Hym... koreański   hicior   to na pewno nie jest cóś takiego jak  pierwszy sezon "Dark". Po paru odcinkach nic właściwie mła nie mogło w warstwie scenariuszowej zaskoczyć, mła wypytała takich co  dobrnęli dalej niż mła w oglądactwie i  zyskała potwierdzenie że Wróżka  Edna rację miała - nic nowego pod słońcem, kalka  goni kalkę ale za  to jak marketing działa! Teraz tak  zupełnie z inszej  beczki o fotkach Szpagetki, to na nich widać jasny podszerstek.  Szpagetka twierdzi tyż  że widać anemię z powodu zbyt małej ilości wołka zapodawanego do najsłodszych ust.  Moim zdaniem to nie anemia  tylko wyrudzenie na słoneczku złapane.

W muzyczniku dziś muzyka Vladymira Martynova, na pewno słyszeliście ale nie kojarzycie ( ścieżka  filmowa "La Grande Bellezza" .