Odpowiedzialnik na komentarze z dwóch ostatnich wpisów

Mła Was bardzo przeprasza za brak odpowiedzi na komentarze ostatnich wpisów. Mła ledwie energii starczyło żeby cóś tam napisać, potem odpłynęła do zamartwiania się  nieobecnością Okularii. Na szczęście Okularia po  prawie pięciu dniach powróciła na łono rodziny a we mła dojrzało postanowienie gonienia wszystkich ewentualnych sprawców "kłopotów sercowych" naszej puszczalskiej.  Nie ma wizyt ognistych kocurków, skończyły się zalecanki! Okularia się szwenda z jakimś  kocim dziadostwem po nieznanych mła podwórkach a muam sobie oczy wypłakuje ( nie wspominając o tym że zmartwiła odchodzącą babcię, która z głuchego pnia pod koniec życia zamieniła się w gumowe ucho i mało co jej w rzadkich chwilkach jawy umyka ). Teraz siedzenie w domu, słuchanie budujących historii o grzecznych kotach opowiadanych przez muam, jedzonko żeby do formy wrócić i mizianie.

Dobra, mła przystępuje do odpowiedzi. Sprawy nieuniknione Doruś są nieuniknione i mła się cieszy że odchodzenie Małgoś przypomina łagodny zjazd sankami z dużej ale niestromej góry. Wiem że to wyglądać może dziwnie ale jest naprawdę OK. Wszyscy zadowoleni, może sama schodząca zniecierpliwiona ale generalnie jest w porzo. Małgoś teraz miewa bardzo kolorowe sny, twierdzi że w życiu takich barwnych nie śniła. Mła zaskakuje cały czas trzeźwość jej umysłu i to że chce się ona  ze mła dzielić wrażeniami z odpływania. Zawsze była wyjątkowa, mła niby to wiedziała ale nie była świadoma jak bardzo Małgoś jest odrębna. Mła została oddana w spadku Gieni, podobno wczoraj miała miejsce uroczysta przysięga, kiedy mła wypruła żeby wraz z Cio Mary dopilnować spraw cmentarnych Wujka Jo. Mła została powiadomiona o tym dzisiaj, kiedy Gienia postawiła  mła przed nosem talerz z żarłem. Tak, 95 latka dała mła w spadku 85 latce, mam być pilnowana i zaopiekowana. No  cinżkie chwile Agatku to mła przeżyła kiedy Gienia wyjęła kalendarzyk i zaczęła w nim zapisywać jadłospis dla mła na nadchodzący tydzień i rozpiskę zakupową, mła kęs znakomitego Gieniowego kurczaka w ziołach mało w gardle nie utknął! Ciekawe czy będę  się musiała meldować wychodząc?

Co do Rominych ogrodowych zlewów przyściennych to czasem można coś najść na wysortach. Fakt, teraz żeliwne  cenne, ale trafiają się urocze starotkowe emalie a handlujące wysortami jeszcze nie w pełni świadome wartości tej starzyzny i można targować. Jak już człek utarguje to często jest tak jak u Mariolki, rzecz czeka na obróbkę. Mła to przerabiała przy kawiaczku a obecnie ćwiczy na koronce z Brugii. Taa... Sprawę misy i tak musiałam odłożyć, z kasą bardzo krucho a ja tu jeszcze usiłuję coś uzbierać na kocie młode i cinżko mła idzie. Na szczęście w misach posucha więc mła jakoś szczególnie mocno nie odczuwa swojej dupiastej sytuacji finansowej. Jeśli chodzi o montowanie czegokolwiek na misie, mła poprosi sąsiada Bogdana i nie będzie że to przysługa czy cóś. Mła się uprze i zapłaci, bo wie że żeliwne stworzonka przymocować niełatwo a to ma być naprawdę   sicher.

Agniecho Ty nie zwalaj na mła zakupu michy dla ptasząt! Kupiłaś bo się Tobie micha podobała, he, he, he.  Musi być niezła skoro Latający zagarnął ptokom. Co do stypy to jasne że trza skórkę opić, mła kiedyś była na takiej stypie na której po pewnym czasie wznoszono toasty "za zdrowie nieboszczyka Lolka". Znając Lolka mła śmie twierdzić że nie obraziłby się za cóś takiego, był z niego król życia, bon vivant i pieszczota serc niewieścich. Rechotałby razem z opijającymi. Kocurrku Mruti ostatnimi czasy usiłuje madkę tresować, madka mu do uszka chciala profilaktykę zapodać a on madkę pogryzł za spoufalanie się. No to teraz ma nie tylko antyświerzbowcowe zapodawane ale antybiotyk i antygrzybicze. Madka w związku z tym zapodawaniem jest w strasznej niełasce.

Co do naszych wyborów, są rzeczy na które  mamy wpływ większy, są takie z którymi nic nie zrobimy. Ola ostatnimi czasy zastanawiała się czy podsadzenie chabrami wrotycza  go nie wykończyło. A może to nieodchwaszczenie na czas? A mła przyszło do głowy że wrotycz zszedł był ze starości, bo on nie peonia a astrowaty. Jak było z wrotyczem Oli nie wiem    ale sprawa rozwiązała się sama, Ola znalazła niezłe siewki i porozsadzała je już na właściwe miejsca. Jakbyśmy nie wybierali to nie wszystkie nasze wybory będą dobre dla nas i innych ale zawsze się znajdą jakieś nowe  możliwości, mła uważa że w przysłowiu że jak Pan Bóg zamyka drzwi to jednocześnie otwiera okno jest sporo racji. Może to jak z podróżą, no wicie rozumicie, cel celem ale naprawdę to podróżowanie się liczy. Może  tak samo jest z wyborami, najważniejsze jest wybieranie. Nawet takie obarczone pomyłkami, które powoduje u nas  deprechę. Mła sobie chyba odświeży lekturę o taoizmie.

A teraz całkiem innej beczki. Są u nas jak wiecie dzikie źwierzęta i to  takie najrzydziurne i rozłażące się. Małe jeże opuściły gniazdko i popitalają po ogrodzie i o zgrozo, po podwórku. Ci, którzy wracają kiedy na dworze mrok, świecą pod nogi komórkami, żeby  nie rozdeptać towarzystwa. Mła dopaja i dokarmia te słabsze na wszelki wypadek, karmą dla kocich  juniorów. W jednym wypadku musiała wystąpić z antybiotykiem, bo maluchu skaleczony i muchi  go obsiedli. Jeże przed mła nie uciekają, nawet zaprzestały zwijania się w kłębek, mła jednakże ich nie dotyka ze zrozumiałych względów. Mają mieć odpowiedni zapach dla jeżycy, no i mają być dzikie, nieufne wobec ludzi. To dla nich najlepsze, daje największe szanse na normalne jeżowe życie. Jak podrosną to może pomogą mła w jej walce ze ślimakami. O ile nie będą ich bardziej interesowały pędraki czy insze robale.

Mła cała szczęśliwa że jeże u niej zalęgnięte, jeden z bonusów  braku latania jak wściekła z kosiarką. Zboczeńcy od sianka instant na takie znajomości nie mają szans. Doceniając wszelkie odcienie szarości, radośnie sobie wyobrażając naszych zarzundzających i naszo opozycję, jak z piórkami w tyłkach i grzechotkami odstraszającymi złe Mzimu, usiłują się dobrać do konfitur wspierając się na plecach Jaźniowego i Odlotowca Uzdrawiacza, słuchając pomiaukiwań zza okna (nadal wojownicze nastroje Kocurrku , Szpagetka od pewnego czasu rozstawia inne koty po kątach ) i wąchając przenikający do mieszkania zapach kapryfolium, oglądam sobie w necie różę Baronessę i zastanawiam gdzie Okularia się na te prawie pięć dni zadekowała. Teraz o fotkach - resztki irysowe, różyczki i insze zapachniacze, koronki com jedną doprała a druga jest dziełem Małgoś. No i rzecz jasna jeże oraz powrócona na memłona Okularia. W Muzyczniku muzyka nocy.

I mój ulubiony nokturn Chopina - Op. 27 No.2 , skomponowany dla hrabini Apponyi, z domu Gräfin Nogarola, la divine Thérèse, znaczy boskiej Teresy. Hrabinie się należało, pomogła Fryderykowi zrobić karierę w Paryżu. W ogóle była ciekawą osobą, gdyby nie urodziła się arystokratką wylądowałaby na operowej scenie albo przy instrumencie. Uwielbiała muzykę nie dlatego że damie tak wypadało, była po prostu melomanką. To nie była jedna z tych uczennic Chopina z socjety, które kombinowały jakby tu mistrz w ramach nauczania je przeleciał. Romantycznie!