Forsycje czyli pospolitość niezastąpiona

Forsycja nie cieszy się specjalną estymą wśród wytrawnych ogrodników. Ot, krzew w sam raz dla zieleni miejskiej. Prosty w uprawie, wymagający silnego cięcia po kwitnieniu ( niekiedy parę razy w sezonie ) i w zasadzie ozdobny tylko w marcu czy kwietniu. No nic co wprawi w zachwyt konesera krzewów. Pospolitość nad pospolitościami rzec by można i trywialność nad trywialnościami. Ja jednak bez kwitnących krzewów forsycji nie wyobrażam sobie wiosny. Wspominki dziecięce się we mnie budzą, pierwsze gałązki kwitnące wiosną układane przez moją Mamę w dzbankach z Cepelii, wędrówki w kierunku zakazanym dla pięciolatki ( przejście przez jezdnie ) po to by obejrzeć obsypane słonecznymi kwiatami krzewy, przeczucie bliskich świąt Wielkiej Nocy. No, same miłe obrazki mi się z forsycją kojarzą. Pewnikiem dlatego była forsycja jednym z pierwszych krzewów, które posadziłam w Alcatrazie. Dzisiaj co prawda z lekka się pozmieniało, w Alcatrazie o tej porze roku królują kwitnące magnolki ale forsycje za to opanowały podwórko. Zamiast jedynaczki w Alcatrazie na podwórku rośnie całe ich stadko. Trzy duże krzewy, córeczki pierwszej forsycji pozyskane z odrostów, dwa malutkie drzewka forsycjowe ( dzieło rąk moich własnych, wiecznie skubane i obcinane pędy w końcu utworzyły kulę na solidnym paciorze ) i trzy forsycje o kolorowych liściach. Te ostatnie posadziłam bliżej domu bo są ozdobne nie tylko w porze kwitnienia i pasują do żółtolistnego tła części podwórkowej rabaty. Moją faworytką jest odmiana 'Golden Times', pewnie dlatego że jej liście mają sporo słonecznej barwy i że mocno przyrasta. 'Kumson'i 'Fiesta' rosną znacznie wolniej, nie kwitną też tak spektakularnie jak 'Golden Times'. W każdym razie na początku kwietnia to u mnie forsycja roulez!!!