Święto Dziewczynek

No i tak, od czego by tu zacząć w Święto Dziewczynek. Może od dużego wdechu i życzeń dla Dziewczynek, żeby Dziewczynki nam żyły długo i zdrowo, według własnych chęci ii wyobrażeń o życiu i żeby inne Dziewczynki  nie wzięły sobie za punkt honoru im  w tym przeszkadzać ( są takie osobniki chore na władzę, po mojemu dość nieszczęśliwe i dlatego pragnące jakiejś kompensacji od  życia ). Moje Dziewczynki kocie, rodzinne i sąsiedzkie świętują dziś na całego, będzie impra. Ciacha, kawa i promile, dla tych dla których wyżej wymieniony zestaw nie jest atrakcyjny będzie  mięcho ( daję głowę że Lalek i  Felicjan też przylecą i będą się domagać lepszego żarła na podstawie utraty samczych  klejnotów, no prawie z nich Dziewczynki ). Zamierzam dziś robić nic i to z przyłożeniem się, tak starannie i sumiennie. Robienie niczego jest pochłaniające, czas leci szybciutko, ani się człowiek obejrzy a tu już  jutro i nic nie zrobione, he, he. Jednak od czasu  do czasu robienie niczego się człowiekowi należy, niezależnie od tego czy jest Dziewczynką czy inną "pcią". Ostatnio słyszałam określenie  "siusiorkowi" na samczyków, he, he - jak raz pasuje do różnych  Ziemkiewiczów czy Korwinów - Mikke, żywych dowodów na szybkie zanikanie w starszych samczych mózgach połączeń neuronowych  - nikt tak nie pieprzy bez sensu jak stary facet żyjący dawnymi chwilami męskiej chwały i mający w związku z tym zaburzony ogląd rzeczywistości od sfery prywatnej poczynając na sprawach ogólnoludzkich kończąc. Śmiem twierdzić że te wszystkie  "mundrości" wylewające ze zdziadziałych ust są próbą ukrycia głównie przed samym sobą prawdy o przemijaniu i zaprezentowaniu się samemu sobie w jak najlepszym świetle. Żałosne jak opakowanie Viagry a smętne jak młoda  żona dziadka Trumpa, która poślubiła go z wielkiej miłości. O  młodych siusiorkowych, naiwnych, z opóźnionym dojrzewaniem w okolicach trzydziestki lepiej zmilczeć  bo tu się  trzeba by pochylić nad ludzkim nieszczęściem. Na szczęście "siusiorkowi"  to nie same "zielonki", "tradycjonalisty" i "breluscony" ( "berluscon" to jest męska wersja Madonny, popisowa praca chirurga plastycznego + duże  ego ), na świecie jest mnóstwo fajnych samczyków - nie martwcie chłopy,  żadnych rezerwatów nie będzie!

Pracuje z moim nowym aparatem wytrwale ale cóś nie jestem zadowolniona. Zdjęcia z bliska są kiepskawe. Nie jest ostro tam gdzie bym  chciała żeby było ostro. Zaczęłam przełazić na tryb manualny co wcale nie pomogło. No nic, może to kwestia tego że po prostu byłam przyzwyczajona do mojego staruszka ( tak po prawdzie to moja małpka wcale nie robiła ostrych zdjęć w trybie "w rozmytą nieskończoność", ale wydaje mi się że jednak lepiej "ostrzyła"  ). Jak tak dalej pójdzie to może sprzedam nówkowego i pomyślę o hybrydzie ( na pewno nie będę dźwigać lustrzanki ). Bardzo szybko to  jednak nie nastąpi, przede mną podróż a ten  obiektyw całkiem nieźle daje sobie radę z szerokimi planami. Zobaczę jak się spisze  nówkowy na  urlopku.

W ogrodzie powolutku robi się wiosennie, choć oczywiście wiosenność  jest z tych najwcześniejszych. Niestety fotka cyklamenów  wyszła tragicznie ( "niebiewska" linia na  brzegu płatka - zgroza ). Z  dużym trudem udało mi się wybrać dwa zdjęcia  nowej w Alcatrazie  odmiany  śnieżyczki przebiśnieg - 'Viridapice'. To tak zwana "malowana śnieżyczka", choć jej cecha odmianowa w oczy nie bije. Być może dlatego że dopiero jeden kwiat w pełni się rozwinął ( a ja tu mam wymagania, he,  he ). W domu hiacyntowo - narcyzkowe szaleństwo, pachnie w pokojach i w kuchni. W tym roku hiacynty  kwitną w całej naszej kamienicy począwszy od mieszkania Małgoś - Sąsiadki  na lokum sąsiadki Gieni  kończąc. Nawet  Ciotka Elka postanowiła się pokatować  (  astma ) hiacyntowym zakupem z Leroya. A co tam, niech pachną w Święto Dziewczynek!