Codziennik - Pan Hrabia i insze sprawy

Z Lalentym nieustanne jazdy - od  Himalajów  optymizmu po  depresję zwątpień. Jutro  odbieram podstawowe i nie tylko  wyniki, znów  ma włączony zestaw antyzapalny ( nowe zapalenie przyzębia mu wylazło ).  No jest się czym martwić.  Nie jest z nim jednak na tyle  źle  żeby nie okazał obrazy za to że musiał mieć  pobieraną krew. Patrzy teraz na mnie złym oczkiem, jak dla mnie to dobrze bo najbardziej boję się Lalczynego neptusiowania czyli spokoju wynikającego ze słabości. Póki widać po nim wnerw to znaczy  że są siły, że w Lalusiu życie terkocze. Oczywiście wiem  że Lalek ma swoje lata, że wyniki  mogą być takie sobie a nawet gorzej, że każde z nas żywych istnień ma termin przydatności zapisany w sobie kodem spiralnym i naszego wpływu na możliwość wydłużenia terminu  nie należy przeceniać, no ale chciałabym żeby było  nam dane z Lalkiem pobyć jeszcze chwilę ( oby jak najdłuższą ) na tym świecie. W oczekiwaniu na solidniejszą diagnozę Pana Hrabiego zajmuję  się wszystkim i niczym. Znaczy robię mnóstwo rzeczy ale mało co mi wychodzi. Wiecie jak to jest Wy wszyscy mieszkający  ze zwierzętami, uzależnieni od  mruków, pomiaukiwań, szczekań, mokrych nosów i tym podobnych niezbędności  życiowych.

 W ramach majowych celebracji komunijnych kupiwszy sobie mirt. Z jego gałązek pleciono kiedyś tam wianki komunijne, podobnie jak  weselne, póki tiule, sztuczne kwiatki i inne radości modniarki nie wyrugowały go z wianków, bukiecików czy tam innych ozdóbstw  świecy. Fuckicjanowi mirt się rzecz jasna  nie spodobał ale na szczęście  też mu  nie smakował. Niestety była próba podlania, jednak szybko ukrócona ( tym niemniej roślinę zaraz przesadziłam ) i została zapodana groźba obcięcia sekatorem zdradzieckiego, kociego fiutka. Dlaczego zdradzieckiego? Ucieleśniona niewinność czule patrząca mi w oczy oglądała ze mną roślinkę, co  prawda na zielone gapiła się z odrazą ale o mnie to były ocierki i przymruczenia słodyczne. Pogłaskałam potwora i odeszłam nalać sobie kawy, kątem oka złowiłam ten uniesiony ogon, sprytne przysiadanie i usatysfakcjonowany wyraz  sznupy - złapałam go w trakcie lania! Zdradzieckiego bo uśpił moją czujność tym przymilaniem! Zdradziecki właściciel zdradzieckiego fiutka. Najgorsze że pozostała czwórka obserwująca całe zdarzenie wyglądała jakby chciała  powtórzyć  Fuckicjanową próbę dewastacji zieleni domowej, nawet Pan Chorowity wyglądał hym...tego... zagadkowo.

 A teraz ogrodowo - ogrodowo to jest tak:

 Podwórkowo to jest tak:

Co do szerokich planów zdjęciowych dla Kurry Naczelnej - trza ogarnąć ogród to będą plany. Tylko ogarnianie mnie cóś słabo idzie.