Codziennik - domowo - ogrodowo

 

To wpis o wszystkim i o niczym, takie sobie życiowanko. Refleksja wzięła i mła naszła.  Mła mimo że stara nie może wyjść nadal ze zdziwka jak  to historia przyspieszyła w ostatnich trzech latach. W zeszłym roku mła myślała  że my w Polszcze sobie  będziemy dreptać w stronę Chin, ale nie drepczemy bo się zmieniło i wiatr wieje dla nas z  Zachodu, zupełnie inaczej  niż  na Węgrzech. Tak że drepczemy do modelu chińskiego ale nie  do Chin. Mła myślała że się będzie Europa federalizować a jak na razie to się federalizują głównie  Niemcy, tak się odwrotnie federalizują że jeszcze trochę to kanclerz niemiecki  będzie   pytał czy landom się podobie że urząd kanclerski  istnieje. Wiem,  mła przesadza, ale cóś  się autorytet kanclerzy rozmienia  na drobne.  Mało  z tego co mła sobie myśliwała przed wojną na tematy polityczne się nie zmieniło, nic  tak nami nie zatrzęsło jak cudowny pomysł  Wujka Wowy o zrobieniu ruskiego miru i odepchnięciu NATO. Srandemia u nas przestała żreć bo pojawiło się prawdziwe zagrożenie, miły papież Franek okazał się być mało wytrawnym politykiem i natentychmiast wypomniano mu  grzech nieskuteczności, nasze zarzundowe bijo rekordy głupoty, opozycja dzielnie zarzundowych goni i tylko my, tak samo jak w zeszłym roku,  usiłujemy mimo wszystko w tym całym bajzlu robionym przez  politycznych, koncernowych i jeszcze paru gości,  jakoś żyć. Jakby było mało tych zmian  to od paru dni znowu jazgot, tym razem na temat chiński. Ech... do przodu, zamknąć oczy, uszy zatkać i do przodu. 

W sprawach domowych jakby troszki lepiej, znaczy u mła zdrowie wraca do normy, choć zapowiedziano mła że będzie miała spadki formy ze względu na starorurowatość. No ale  z tym się trzeba liczyć, to nie żadna zdziwność tylko normalna kolej rzeczy. Mła pobolewa tu, mła pobolewa tam, to noga i ścięgno, to kręgosłup, no mła wyraźnie czuje że żyje. Wiecie jakby nie bolało to człowiek mógłby się zastanawiać co taka lightowa ta egzystencja, czy aby prawdziwa? A jak pobolewa to człek  czuje że organ posiada, ponarzekać może i poskrzypieć, dewiancką  przyjemność niejaką nawet w tym narzekaniu znaleźć. Małgoś  jak  jej np. nogi otęchną to szuka innych dolegliwości, rączka  się trzęsie czy cóś i od razu Małgoś triumfalnie może zacząć swoje "Jak mnie się zrobiło".  Od   narzekania jej lepiej.  Koty wdzięcznie słuchają, mła tyle o ile, znaczy tak żeby nie przeoczyć jakichś poważnych problemów zdrowotnych. Małgoś niestety zajmuje się nie tylko swoimi problemami zdrowotnymi, ostatnio stwierdziła że jednemu z jej synków mózg się zmniejszył po covidzie.   Diagnozę oparła na tym że nie została odwiedzona przez  syna przed jego wyjazdem do sanatorium. Postawiłam diagnozę różnicową - jak syn nie chce budzić  chrapiącej mamusi i delikatnie  całuje w czółko i cichutko wychodzi,  tak że  chrapiąca nie czuje się odwiedzana, to raczej to nie jest zmniejszenie pocovidowe  mózgu synusia tylko wspierany nadmierną ilością cukru  sen starej niedźwiedzicy. Taa... Małgoś teraz twierdzi że  nie wie po czym ale jest pewna że  mózg mła też  się zmniejszył. Noo...  ktoś tu mła podskakuje. Rozłąka wakacyjna dobrze Małgoś  zrobi, zatęskni za mła, doceni młową kłótliwość i pilnowanie cukierniczki.

 

Mła wciąż zbiera do Rominkowej paczki, mam takie różne cósie co nie wiem czy się spodobią,  pogląda sobie na ogrodowe różności coby i inszych obdzielić, lata w chwilach wolnych  po straszliwie zarośniętym Alcatrazie, snuje plany jak to popoluje na różne takie zielone a potem z innej mańki - jak to ruszy za źwierzyną  po tych zagramanicznych  brocantach. Mła poza tym kombinuje jakby tu w godzinach bardzo rannych do ogrodu wypełzać, samą mła zaskoczyła  ta chęć do działania, bo w maju i czerwcu nawet kwitnące irysy jej do bardzo wczesnego wyłażenia do ogrodu nie były w stanie skłonić.  W lipcu było dołowanie ze względu na skwar, neuralgie i ogólno starość. No a teraz to może nie młoda bogini ale jakby te... no ... tego... prawie 60 to nowe  50, które jak wiadomo są nową 40,  czy cóś w tym guście. I po zielonym mimo duchoty.  Do mła przyszły iryski,  na rabacie zagoszczą takie esdebięta: 'Absolem', 'Colargol', 'Prego', 'Ważniak', 'Smerfetka'. Nowe irysy TB to: 'Ballet Master', 'Dragonborn', 'Ninja Warrior' i odtwarzany 'Stop Flirting'. Mła się musi mocno  nagłowić  co i jak sadzić, żeby to się prezentowało. Szczerze pisząc to mła  ma pomysł na nową  Suchą - Żwirową, o przemeblirowce solidnej tej rabaty myśli. Nie żeby mła miała zmieniać jej  charakter, nic  z tych rzeczy, ale chcę pewne jej fragmenty inaczej zaaranżować. Niestety nie wszystko uda się mła zrobić bez zakupów, mam nadzieję jednak że zmieszczę się w budżecie jaki sobie wyznaczyłam. Alcatraz  żyje swoim życiem i mła się będzie musiała w to życie jesienią wtrącić ale tak bez przesadyzmu. Przyjechała  do nas Sylwik i poużalałyśmy się nad stanem naszych ogrodów ale też wykazałyśmy sporo zrozumienia dla ich własnego życia. Powspominałyśmy nieco  roślin z którymi naszym ogrodom nie było po drodze, eksperymentów nasadzeniowych zakończonych smętnym rezultatem, koncepcji przeszłych, które to miały zmienić oblicze naszych ogrodów. No cóż, my sobie, ogrody sobie, mają osobowość i to silną, he, he, he. 

Tydzień był narastająco upalny, jakby było mało  koło nas rozgościła się tzw.  parodniowa impreza plenerowa, Mamelon i Sławencjusz po nocach nie śpią. Rozważałyśmy nawet udział w imprezie, na zasadzie jak nie zwalczysz to się przyłącz,  ale byśmy się cóś zbyt  mocno odróżniały od jej uczestników. Wiek nie ten, dziar  żadnych, tuneli w uszach, kondycji pozwalającej na  parodniową balangę. Hym... znaczy odpada, zostaje nam starczo narzekać. Na przykład że to  ymc ymc  basowe nie na nasze nerwy, po dwóch  nockach ymcowania techno Mamelon doszła do wniosku że disco  polo to coś jakby forma sztuki jest.  Ludowej.  W trans rytmy Mamelona nie wprowadzajo, raczej we wkarw bo nie ma to jak o trzeciej w nocy we własnym szczelnie pozamykanym domu się bujać przy łomocie. O imprezce nic wcześniej  nie wiedziałyśmy, tak jak i reszta sąsiadów. Takie to są radości z imprezki dla nas że się integrowałyśmy z sąsiadami, którzy razem z nami  poszukiwali miejsca skąd ten łomot dobiega. Wszystko OK, niech się ludzie bawią ale mogliby się zlitować i nie napiendralać przez całą noc niemal, niektórzy to jeszcze pracują żeby nie pracować mógł któś.  Mła zamiast  imprezować to wydzwonić  musi do Pana Dohtora kotowego, bowiem mła przyuważyła trzepanie łepkiem u Okularii, drapanie uszka przez Pasiaka. Cóś mła się zdawa że pogoda upalna pogodą upalną ale w kocich uszkach cóś się chyba lęgnie. Na razie towarzystwo żyrte jak rzadko, nie wygląda na zachorzałe  ale mła musi  być czujna, tym bardziej że mła się udawa na ekskursję. Chorego  towarzycha przeca nie zostawię. Lepiej szybko wyłapać i zdusić zanim się rozbuja. 

Dobra, to by było na tyle tej sprawozdawczości. Fotki z cyklu presja sukinkulentowa,  Pasiak rezydujący i pierwsze papierówki. Muzycznik dziś jest z tych, które na mła swego czasu zrobiły olbrzymie wrażenie. Dla ciekawych zajawka.  Jeżeli ktoś ma ochotę na teksty i obrazy rodem ze starożytnej egipskiej Księgi Umarłych i muzykę Preisenera to mła  jako drugi filmik zamieściła cały spektakl.