Walnięte Walniętynki

Walniętynki i to takie z przytupem. Pan Dzidek nie przyznał się że cóś tydzień temu  wypierniczył był się na chodniku i to zaliczając twarzą  chodnik. Przysięga że trzeźwy był jak prosię o poranku i ma świadków w postaci członkiń żeńskiej krucjaty antyalkoholowej. Członkinie  go zresztą do chałupy zaprowadziły i chciały do mnie dzwonić, czego Pan Dzidek, świadom akcji z Irenką, stanowczo im zabronił, grożąc doniesieniem na jedną z nich mężowi, który nadal nieświadom kto 50 lat temu doniósł na teścia że bimber pędzi. Dziś Pan Dzidek się przyznał do zaliczenia gleby i karnie polazł prześwietlić  główkę, ponieważ mógł był zostać Walniętym przez mła. Taa... Walniętynki, qurna. Mrutek od rana cinżko niedobry, usiłuje podgryzać inne koty, widać  też uznał że chciałby być Walniętym. Mła się zastanawia dlaczego jej się akurat takie walnięte Walniętynki  zdarzają. Wychodzi jej  że to przez to że nie ma buduaru. Jak by mła miała buduara to całkiem inne historie by się jej przytrafiały. Hrabia Sprengelli na ten przykład i niejaki Andrzej, któren usta ma pąsowe, wykrojone namiętnie. A bez buduara to jest Pan Dzidek  z sińcami na twarzy i głupim tłumaczeniem "Bo ja cię dziecko nie chciałem martwić". Co prawda buduar siny od dymu ale  mła by to zniosła z godnością, gdyby tylko darowane jej zostały te wszystkie niechcenia martwienia w wykonie staruszków. Mła już  by wolała dym z cygar i poszukiwania Andrzeja z akompaniamentem dzwoneczków dzwoniących w uszach.

A "problemat" Mrutka to pewnie dlatego że mła nie rozmyślała w odpowiedniej chwili ile to potomstwa  mogłaby dać światu, gdyby jej natura nie przeszkadzała. Nie  natura przez duże N, tylko jej własna, najbardziej osobista natura, która widać nie  zabierała kobiecości kwiatom, zwierzętom i żywiołom. Mła nie rozmyślała, bo się jej nie chciało i wolała rozpieszczać kotowskiego i teraz Mrutek jest rozbestwiony a mła cóś nie czuje się macierzyńsko usposobiona i skroiła mu doopsko za te napady. Taa... mła nie sprawdza się w roli pełnej żądzy macierzyństwa samicy, ani grubych powiek na oczętach, ani włosów na kształt  grzywy a ciałem  białym jak mleko to mła nawet w niemowlęctwie nie mogła zaszpanować. Żadna z niej urodność, żadna samica łabędzia czy czarna pantera. No,  żmija to i owszem, czasem się zdarza ale komu się nie zdarza? Tak nawiasem pisząc to po przeczytaniu  recenzji   redaktorki "Bluszczu" -  "Zofja R. Nałkowkska Jej trzy książki ostatnie Jej typy kobiece" -  mła doszła do wniosku  że ma do czynienia z czystej wody grafomanią, mła ma nadzieję że to grafomania recenzentki a nie autorki powieści. 

A w ogóle to wszystko ją teraz lekko wnerwia bo nie ma rządnego domu. Skąd wie że nie ma?  Bo nie ma zbioru monogramów patriotycznych, panamy do usuwania much i właściwych serwetek w salonie. Ba, ona salonu nawet nie ma, jak i buduara. W aspirującym do roli salonu pokoju Cioci  Dany i Azy worki z popakowanymi ciuchami na zbiórkę czekają  i zawadzają. A rano ktoś nalał za kuwetą, jakby mła było mało i trzeba by ją jeszcze walnąć. Znaczy mła walnąć, nie kuwetę.

Nic, trza  się zabrać do roboty a nie martwić brakami, Małgoś i Irenka jeść muszą paskudztwa wytwarzane przez mła, Pana Dzidka trza skontrolować a Mrutka odobrazić za ten oklep. Znaczy ogarnąć te Walniętynki. Zamiast Muzycznika praktycznie i rządnie załączam dwa przepisy kulinarne.