Codziennik - spóźnienie Cichej

Małgoś śpi jak stara niedźwiedzica,  nadal na tym świecie. Jakimś cudem żyje mimo tego że przyjmuje już tylko płyny i z tzw.  "jedzenia" to  jedyne na co się jeszcze godzi to zupy mleczne, które mła szczwanie zaprawia masłem, miodem i żółtkami. Płyny w siebie pozwala wlewać  dlatego że mła opisała ze szczegółami co się dzieje z organizmem  przy odwodnieniu i Małgoś doszła do wniosku że to ma być śmierć interesująca a nie tortury. No i żyjemy sobie dalej w oczekiwaniu i tak bardzo bliziutko Cichej, która już mocno z Małgoś zaprzyjaźniona. Doktorostwo patrzy na to wszystko z lekką grozą w oku ale samo widzi jak to wygląda od strony rabolatorium, że tak rzecz ujmę, więc nie robi rabanu tylko notatki ( to  młodsze, które do tej pory cóś nie dowierzało że medycyna uśrednia a w kwestiach osobniczych to my się jednak szalenie różnimy i zakresy referencji w przypadku niektórych to jazda po krawędzi, starsze kiwa głową bo niejedno już widziało ) i stara się nam nie przeszkadzać. Mła oprócz zajmowania się Małgosią, co obecnie sprowadza się już tylko do godzinki dziennie, łącznie z pielęgnacją, zajmuje się wszystkim innym bo przeca życie się nie zatrzymuje. Hym... Małgoś by w tym momencie dodała wkurzona - "Niestety, u mnie się też nie zatrzymuje!". No ale Małgoś śpi tym swoim snem zapraszającym Cichą i we śnie wygląda nawet na grzeczną staruszkę a nie taką, która wyznaczyła sobie następną datę przejścia tuż po  urodzinach Cio Mary. Nawet ma plan awaryjny jakby Cicha nadal zwlekała, taki bez poduszki, tylko złośliwe spanie.

Mła w ramach normalnego życia, które ma przykazane prowadzić,  odwiedziła  Mamelona,  u której w ogrodzie w tym roku pięknie kwitną irysy TB. Szał ciał i to tak po całości. Zakwitł nawet słynny "biały Amerykanin" i Mamelon bardzo happy.  U mła w tym roku irysy głównie w wazonach, choć upały i jeże ograniczyły nieco ślimaczą plagę i irysowe kfioty mniej zagrożone pożarciem. Oślizgłe są obecnie w menu aż dwóch jeżych osobników a pogoda no to sami wiecie. Z jednej strony mła się cieszy,  bo oślizgłe dostają w miękkie i skorupki, z drugiej strony mła musi podlewać krzewy i bardziej wrażliwe byliny. No i napełniać michy wodą dla  ptoków i jeży. Jak wiecie mła teraz poszukiwa żeliwnej michy do rozpalania ognisk. Takiej odpowiedniej, żeby dało się przymocować ptoszki  i jaszczurkę. Micha musi być spora. Mła poprzeglądała sobie w necie  i jak na razie  nie znalazła niczego coby ją satysfakcjonowało. Ani pod względem wyglądu ani cenowo, chyba będzie chodzić za michą  po wysortach. Mła bardzo na wyglądzie michy skupiona bo dzięki temu nie musi ciągle wyglądać Cichej, która wg. Małgoś zachowuje się wręcz nieelegancko, spóźniając się mimo jasno sformułowanego zaproszenia. Małgoś tu wyznacza daty i oczekiwa a Cicha olewa i Małgoś zasypia oczekując.

Teraz mła Wam napisze o tym jak  wyobraża sobie poidełko dla źwierząt. No więc poidełka będą dwa, dla ptoków poidełko musi być "na pięterku" ze względów oczywistych. Względy oczywiste, mimo tego że nakarmione, bardzo nieładnie patrzą na istoty fruwające. Koncepcja poidełka dla ptoków jest taka że fleksem się utnie na odpowiedniej wysokości ten wkopek metalowy, którego mła przezornie nie wywalała z różanki podokiennej, zamontuje się  na nim misę a na misie zamontuje się ptoszki sztuk  trzy i jaszczurkę sztuk  jeden. Misa w związku z tym montowaniem źwierzątek powinna posiadać szeroki rant. Tymczasem większość oglądanych przez mła w necie  mis ogniowych przypomina woki, bezrancikowe są znaczy. Koncepcji poidełka  dla jeży mła jeszcze nie ma, cóś się jej tam roi w stylu wydrążony kamor ale to tak bardzo mgliście i mła nie widzi jeszcze jaki to miałby być kamor, jak wydrążony i wogle to gdzie to poidełko umieścić. Na razie źwierzęta piją z ceramiki i emaliowanego płaskiego rondla. W plastiku nie zapodaję bo wywalają i to robota głupiego z noszeniem wody. Szczególnie awanturujące się są gołębie, taa... symbole pokoju. Banda kłótliwa jak rzadko i bezczelna. Mrutki twierdzi że zachowują się prowokująco i jak tak dalej pójdzie to będzie im musiał zrobić szkolenie z zasad bezpieczeństwa. Mła musiała Mrutiemu lekko przygrozić  za złegopatrza.

Mimo upałów mła wyłazi z domu do ogrodu, kiedy Gienia zasiaduje przy śpiącej Małgoś. Mła stara się ogarnąć "cosięda", znaczy te "cosiędy", które zniosą z godnością zabiegi pielęgnacyjne wykonywane przy tej pogodzie. Przycięliśmy z sąsiadem Maćkiem większą część  lilaków po kwitnieniu, bardzo ale to bardzo mocno. Najwyższa pora to była bo drzewka bujały już za wysoko i pielęgnacja zrobiła się cóś problematyczna. Mła teraz starannie dobierze im nawóz, czyli podsypie kompost wymieszany z dolomitem i troszki polifoską i będziemy w przyszłym roku oczekiwać solidnego kwitnienia. O ile nie popada porządnie, trza będzie drzewka lilakowe solidnie podlewać, żeby młode pędy były silne. Mła teraz zacznie ćwierkać Maćkowi na temat lilaka Stryja Mieczysława i głogowego drzewa. Crategus laevigata 'Paul's Scarlet' zdaniem mła domaga się solidnego przycięcia. Hym... jednakże nie w czasie upału, bowiem to takie drzewko do którego do którego bez ochronnego "płaszcza gestapo" lepiej nie podchodzić z cięciem. Bardzo niewdzięczny w pielęgnacji jest głóg, łamliwy i kłujny. Zawsze po przycinaniu przycinający wymaga opatrzenia. Mła chciałaby nadać koronie  tego kłujaka kulistą formę i najchętniej to zredukować jej rozmiar o jakieś dwie trzecie. Teraz mła chucha i dmucha na Maćka, żeby nam nie padł dotychczasowej wycince. No i tak snując gryplany na przyszłość żyjemy w oczekiwaniu na wizytę Cichej, mocno zniecierpliwieni  - Małgoś, przestraszeni i szukający niemyślenia w zajęciach różnych - mła.