Codziennik - uspokojnik

Minął  tydzień  i jeden  dzień odkąd  nie ma z nami tu i teraz Felka i jakoś powoli do siebie dochodzimy. Co prawda dziewczyny siedzą wyczekująco w jego bazach ale zaczynają powoli oswajać się z sytuacją. Ciężko się przyzwyczaić że nikt nie pierze futra za niedogodnościowanie i ustawienie ciałka nie z tej strony parapetu co trzeba. Mła też brakuje tych pełnych pretensji miauków i żądań lodówkowych. Mła jednak wie że w pewien sposób to  Felicjan jest z nią już na zawsze i że dobre życie miał i zakończone w sposób dla wielu wymarzony.  Dziewczyny jak na razie dalej w spółdzielni, choć Sztaflik podjęła  próbę zarządu podwórkiem. Trochę  nie wyszło bo akurat  mięskiem  dzieliłam ale kierownicze zdolności były  wyraźnie okazane.  Okularia zaczęła przychodzić do każdej michy a nie jak zwykle raz dziennie i spieprzanko, a Szpagetka posunęła  się nawet do dopieszczeń zakończonych skaleczeniem  mojej  powieki (  udeptywała mła z uślinieniem i nóżka jej się omsknęła  kiedy postanowiła przejść  się mła po twarzy - taki wypadek przy pieszczotach ). Znaczy wracam  do normalności, choć z niejakim  trudem ( taa... Feluś tak mła przetresował  że wszelkie skaleczenia kotopochodne  mła uznaje  za cóś normalnego ).

Lato  trwa ale wchodzi już w tę fazę kiedy czuć  nadchodzącą powoli jesień, do domu tradycyjnie przyszła  kolejna Balbina i rozsnuła siatkę na oknie. Jest potężnym  krzyżakiem i  Ciotka Elka odczuwa wobec niej obrzydzenie  i chęć  mordu. Balbina siedzi z dala  od  mła więc  jakoś łatwo mła przyszło zwalczyć objawy arachnofobii i darzyć stawonoga sympatią tym bardziej że w siateczce Balbiny znaleźli się wrogowie mła.  Znaczy żyjemy z Balbiną w symbiozie, mła udostępnia  lokal a Balbina go oczyszcza z elementów niepożądanych. Ciotka  Elka nie wchodzi do pokoju, kawę pijemy w kuchni. Naprawdę robi  się jesiennie u mła, kiedy krzyżaki odwiedzają jej  chałupkę. Małgoś - Sąsiadka odchorowuje Felicjanowy  numer co było  do przewidzenia,  Felicjan uwielbiał z nią przebywać ponieważ ustępowała mu na każdym  kroku. Na szczęście  Sztaflik stanęła  na wysokości zadania i zaczęła ryczeć pod  Małgosiną lodówką. Jednak w Małgoś odejście  Felka zrobiło dużą dziurwę  emocjonalno - egzystencjalną i ma teraz zastanowienia  nad tym czy aby na pewno w tym  wieku powinna kupować opał na zimę.  Takie myśli z "opłacaniem się" pojawiają się u niej zawsze kiedy ma doła. Postanowiłam  że pójdziemy do restaurana żeby  Małgoś  się rozerwała. No i żeby mogła ponarzekać na restauracyjną kuchnię  i "wymyślności", to jej dobrze zrobi ( choć  nie wiem czy na uchyłki ale na psyche to na pewno ). Cio Mary urlopuje wraz z Wujkiem  Jo, na razie zaliczyli ekscytującą kąpiel w jeziorku (  towarzystwo  mieli takie  ekscytujące - żmije z całej  okolicy z powodu suszy postanowiły nie oddalać się zbytnio od jeziora  ). Cio Mary  ustaliła podział terytorialny, znaczy Cio  i Wujek mają swoją stronę bajora.

Mam nadzieję że  żmije o tym wiedzą.  Wg. przyjacióły Cio Mary, Zelżbiety,  to nie  żmije ale gniewosze rezydują w tej wodzie ( tu  było powołanie  się na naukowe źródła ) ale zdaniem  mła lepiej  żeby Cio i Wuj  nie weryfikowali hipotez naukowych i trzymali się swojej strony  jeziorka. Tatuś  oczekuje na planowy zabieg ( miejmy nadzieję że nic  nie stanie na przeszkodzie, żadne zawirowania typu strajki  czy brak kasy ),  Magdzioł gluta czwarty  tydzień glutami ale już bez antybiotyków ( ma tak doglutywać  jeszcze jakiś czas ), Dżizaas milczy jak J-23 w casie wielkiej wsypy. A ja mam mnóstwo roboty której nie lubię! Jednak postanowiłam  że w tym tygodniu, pod  koniec zrobię sobie małą przerwę. Poszukam pierwiosnków dla Ewandki, spotkam się z Sylwikiem i będę bezczelnie nachodzić Mamelona ( Mamelon pocieszycielsko piecze drożdżówki albo wyrabia insze słodkości ).  Może nawet postraszę swoją osobą Alcatraz albo przynajmniej  Suchą - Żwirową. No i roją mła się gryplany podróżne, co zawsze jej dobrze robi na jestestwo.