Hostowo - paprotne problemy

Na zdjęciach widać że niby OK, niby rosną, niby nic się złego z nimi nie  dzieje. Real jednak jest mniej różowiutki niż  Alcatraz w maju - moje hosty mają problemy. Myślę że głównie z powodu korzeni drzew  i suszy. Jak wiadomo hosty nie lubią słonecznych stanowisk, najlepiej czują się w cieniu lub półcieniu. W związku z tym jakby z natury rzeczy hosty  i drzewa w jednym  ogrodzie to "oczywista oczywistość" że  zacytuję klasyka. Jednak nie wszystkie drzewa są odpowiednim towarzystwem dla host, takie pijawki jak brzózki czy wysysole jak  świerki to może niekoniecznie powinny robić z tzw. ansamble hostowe. U mnie  hosty rosną w okolicach magnolek, które podobnie jak  brzozy i świerki korzenią się płytko i w dodatku mają spore wymagania wodne.

Nie podejrzewam o zły stan host towarzystwa zadarniaczy. Po  pierwsze nie włażą w same  hosty, po drugie to akurat rosnące przy zadarniaczach hosty mają się  świetnie. Wyraźnie  źle za to jest hostom rosnącym zbyt  blisko drzew i krzewów. W zeszłym sezonie ogrodowym podjęłam  działania zaradcze ale jak na razie wielkich efektów po przesadzeniach nie widać. Taka 'Sum And Substance' jest cieniem samej siebie z lat swietności, 'Niagara Falls' tyż nie  piękna a 'Brother Stefan' i 'Seducer to wręcz  żałość nie  napiszę co ściska. Jakby było mało  to nie mogę zlokalizować  hosty  'Spartacus', na stanowisku na które ją przesadziłam jakoś  jej nie widać - optymistycznie udaję  sama  przed sobą że ta pustka to efekt sklerozy i  że rzec zona   hosta na pewno  sobie gdzieś  tam  wylazła tylko ja  zakręcona jak zwykle nie wiem  gdzie ( to nie jest silne pocieszenie, mapka przesadzeniowa z zaznaczonym  nowym stanowiskiem wygląda  bezlitośnie ). Ech, żebyż to były jedyne  hostowe problemy! Towarzystwo jeżowe się w tym roku rozlazło, część jeży wywędrowała na sąsiednie działki zupełnie ignorując urodzaj ślimorów  w Alcatrazie. Zostaje  mi wiaderkowanie ślimaków i wynoszenie ich na łączkę przy  rzeczce Smródce. Jakoś nie mogę się zebrać w sobie  coby  zostać zabójczynią mięczaków, to pewnie przez te ich "oczka na  szypułkach".

Troszki rozwinęło się w paprociach, powoli "jak  żółw ociężale" ruszają języczniki.  Nie wszystkie radzą sobie dobrze, o dziwo lepiej u mnie  idzie rarytetnym odmianom  niż gatunkowi. Ten ostatni jakby stracił nieco ciała, mam wrażenie że w poprzednich latach  wychodziło więcej frond. Boleję nad tym bo uwielbiam języczniki, mało która paproć tak mnie przemawia jak one. Nieciekawie tez jest z nerecznicą  Siebolda. Ani widu, ani słychu, mimo tego że już druga połowa maja. Zdaje się  że ubiegłoroczna susza była dla tego gatunku ciężką próbą. Zmalało też stanowisko odpornej przeca  i bezczelnie się rozrastającej onoklei wrażliwej, może ta wrażliwość w nazwie  gatunku to wcale nie na wyrost jak do tej pory sądziłam. Dobra, żeby się całkowicie nie dołować to są też miłe niespodziewanki paprotne, na ten przykład coraz lepiej z roku na rok wyglądające nerecznice czerwonozawijkowe. W ogóle  w Alcatrazie chyba najlepiej radzą sobie nerecznice, z wyjątkiem wspomnianej nerecznicy Siebolda. Świetne z nich rośliny, prawdziwie leśne - znaczy posadzić i zapomnieć. Nie wymagają jakichś  specjalnych zabiegów, pięknie przyrastają nie  łażąc ( mało jest ścierw ogrodowych tak  wnerwiających  jak pióropusznik strusi ). Całkiem dobrze mają się tez asplenia, o które wcześniej tak się  zamartwiałam.  Ha, może za parę lat będę się sobie  dziwić że zamartwiałam się o języczniki! Oby!