Codziennik - październikowy półmetek

Jakaś zdziwna jest ta tegoroczna jesień, połowa października a tu dopiero mocno żółkną jesiony. Doszłyśmy z Mamelonem do wniosku że to dlatego że wrzesień w tym roku w zasadzie był latem. Mła ma nadzieję  teraz na długą i w miarę słoneczną jesień a także zimę krótką, śnieżną ale nie bardzo mroźną. No wicie rozumicie,  mła nie ma złudzeń że po wyborach z karnawału obietnic wiele zostanie, cóś przewiduję wzrost cen energii a tu ogrzać chałupę trzeba. Tak bardzo konkretnie. Na szczęście zielonoładowość zbiera się do odwrotu, na nieszczęście zostawia nierozwiązaną sprawę kopciuchów, tych wszystkich niskoemisyjnych piecyków opalanych  kiepskiej jakości opałem. Jak mła qurna nie lubi tej wszelkiej urzędniczej akcyjności, która nakazuje i dokazuje  ( ulubione alibi to dyrektywa europejska, choćby była o czymś innym ), po czym się okazuje że jest dupiasto jako i poprzednio było, bo od podejmowanych przez urzędników decyzji cóś się za bardzo nie polepszyło. Hym... pamiętacie jak to cudownie mieliśmy pozbyć się problemów ze  śmieciami  powierzając ich usuwanie gminom. Taa... koszta są, w przypadku usuwania niektórych odpadów wręcz horrendalne, śmieci  dalej się walają gdzie popadnie ( mła wróciła świeżo z lasu, a jakże, zaśmieconego ). Ba, nawet sobie śmietniska z zagramanicznymi śmieciami otworzyliśmy, tacy w śmieciach jesteśmy oblatani! A miało być tak pięknie i zielonoładowo, mła od początku wiedziała że będzie drogo, dalej brudno i jeszcze sobie mafię śmieciową wyhodujemy. Ech...

Mła  nie wierzy we własne profetyczne zdolności, śmieciową sytuejszyn mógł przewidzieć każdy kto ma cztery szare komórki na krzyż. Jak nie przewidział to albo jest upośledzony na umyśle albo czuł nosem profity, konfiturki z których coś uszczknie. Mła sama nie wie co gorsze, debil czy kombinator. No dobra, ponarzekalim na niepewną przyszłość w kwestii kosztów ogrzewania i śmieciarnię, czas na meldunek o sprawach domowych. Mła w tym  mijającym tygodniu bardzo pozazdrościła Romi jej środowej wyprawy do lasu i w czwartek pojechała w zielone razem z Mamelonem i Sławencjuszem. Niby się nazywało że na grzyby ale mła się specjalnie do grzybobrania nie przykładała, skutkiem czego znalazła grzyba sztuk jeden. Za to co się napatrzyła, nawąchała, nacieszyła lasem! Co z tego że popadywało, las w deszczu pachniał przewspaniale, niech się chowają najbardziej wyrafinowane kombinacje perfumiarzy. Zapach mokrego jesiennego lasu, tych mchów, grzybów i porostów, opadłych igieł i liści, nuty butwienia i wzrostu, śmierci i życia - jedyny w swoim rodzaju, zdaniem mła nie do odtworzenia w laboratoriach. Co prawda łażenie po deszczowym lesie ma swoją cenę, mła pobolewa gardło ale od czego październikowa herbatka ze wzmacniaczem. Mła się napiła, w główce mile szumi, obolałe gardło i smutki tego świata jakby troszki mniej doskwierają. Wracając z "grzybów" mła  tradycyjnie zakupiła jajka od kur grzebalnych i serek od znajomych kóz. Serek z kozieradką, bo z orzechami inne łakomczuchy wykupiły. Udana była ta wyprawa, choć koszyk mła nie był wypełniony grzybami tylko wiejskimi dobrutkami ale mła jest prawdziwie usatysfakcjonowana tym że może zeżareć jajko, które smakuje jak jajko z czasów jej dziecięctwa i pochłonąć ten cudowny serek, który w przeciwieństwie do kozich serów sklepowych nie jedzie wytwórczynią mleka, z którego został uwarzony.

Insze info dotyczy naszego Mrutiego. Otóż nasz pan Mruti ( jest na mła obrażony, mam mu mówić pan co jest zdziwne,  bo on pan dalej miauczy do mła "madka" ) na początku tygodnia przestał stawać na prawą tylną łapkę. Mła obserwowała ale po dwóch dniach macania, podczas którego nic nie wyczuła i oglądania, podczas którego nic nie zobaczyła, mła pojechała z Mrutim do Dohtorowej. Do Dohtorowej bo nasz Pan Dohtor bezczelnie na emeryturze ryby poławia. Dohtorowa oglądała, macała a na samym końcu dla pewności łapkę prześwietliła. Jedyne co Mruciu z łapką miał to lekko opuchniętą poduszeczkę ( Mruciu trzymany przez mła na rękach osobiście oglądał ekran sprawdzając czy nie ma ciężkiego złamania z przemieszczeniem, wspominanie którego pozbawiłoby Szpagetkę tytułu Najbardziej Pokrzywdzonej w Rodzinie ), dostał antyzapalne i małą dawkę antybiotyku do wstrzykiwania jakby co, bo przeca on miał tego lata ropień. No i Mrutki stojący pewnie na wszystkich czterech łapach jest teraz na mła za to zastrzykiwanie obrażony. Jednakże  na pan przeszliśmy dopiero przy czyszczeniu uszu. Towarzystwo ma zapodawane na  świerzbowca i mła generalnie jest u nich w niełasce i jest na niej uprawiane kocie wyżywalnictwo. Mła usiłuje sama sobie tłumaczyć że to normalne, czyszczenie uszu to żadna przyjemność, zapodawanie do nich kropelków tym bardziej. Ale podrapany biust i nogi to nie jest tak całkiem w porządku. Uszka trza doleczyć  do końca i mła się nie podda kocim protestom.  No i to by było  na tyle info - info domowego. Mła Wam dziś zapodawa  w ramach ozdóbstwa wpisu leśne fotki  a w Muzyczniku  leśna muzyczka, he, he, he, z mchu i paproci. A teraz mła krokiem bolero pójdzie  obierać śliweczki z uschniętymi dupkami bo czas smażyć powidła i żadne zachęcające mruczenia jej od tego nie odwiodą. No chyba że takie ze ślinieniem i udeptywaniem.