Odstresunek i oddeszek

Na kawkę zapraszam, tak odstresunkowo bo ileż można się snuć w szpitalno - opiekuńczym kręgu. Trza  trochę odetchnąć i zażyć kultury, jak mawia  Małgoś przełączając pilotem na kanał na którym leci boks. Mła uznała za właściwe zrobienie przez Gienię racuchów, które znacznie poprawiają łykanie u Małgoś. Tak, tak, to samo łykanie, które nie współpracuje z wątróbką ani wołowiną, czyli jedzeniem z odpowiednią ilością żelaza.  Rano mła poprzygrażała i postraszyła swoje staruszki przejęciem  trzynastek i miała dzień dla siebie i kotów, które nie wyobrażają sobie że jakiś dzień z życia mła mógłby być im niepoświęcony. Zaczęłam od opatrywania ran Pasiaka  po hucznym pożegnaniu Bożydara. Jest trochę tego koło ucha, Bożydar ponoć też ma pogryzienia przyuszne, więc w zasadzie jest remis i Pasiak nie jest zdołowany czy cóś. Odsypia, najchętniej w towarzystwie Szpagetki zalega, bowiem ona jak i  Okularia ma słabość do bohaterów. Sztaflik i Mrutek szukają papugi w ogrodzie a mła dziś dość długo szukała pretekstu po tym opatrzeniu Pasiaka do nicnierobienia. No ale jak tu można  robić nic jak się ma  gryplany?

Na początek najprzyjemniejsza część  łobowiązków - szukanie pcheł u kotów. Zaczyna się powolutku przedwiośnie, kontakty towarzyskie są utrzymywane i można przynieść prezenty i zdobycze. Mła bardzo dokładnie wymacała swoje  kocyndry, ku wielkiemu zadowolnieniu z ich strony. Już po tej spolegliwości mła poznawa że pcheł nie ma, bowiem kiedy tylko  one posiadają insekta to go bronią zaciekle przed mła i pryskają przed pryskaniem kropelkami. Są nawet wymiaukiwania  że kot bez pchły to jak żołnierz bez karabinu. Mła i owszem, przytakuje ale tylko po to by łatwiej podejść, ucapić i wypryskać. Potem najczęściej musi wysłuchać jaką podłą jest istotą i wyrodną madką, która nie pozwala kotom mieć własnego zwierzątka  futerkowego. Nawet Szpagetka, która jest damą i nie toleruje zwierząt futerkowych,  czuje się w łobowiązku opierniczyć mła za "wejście w sferę intymną" czyli futro. Jakoś jej jednak  gmyranie w futerku bez łapania paskudztw nie przeszkadza. Ot, zdziwność taka. Zupełnie jak  z tym Małgosinym łykaniem.

Po tych czynnościach pielęgnacyjnych mła została zwolniona przez zasypiające koty z łobowiązków kocich i mogła zabrać się za przesadzanie roślin. Kupując żarełko na tydzień mła zanabyła wraz z Mamelonem ziemię ogrodową uniwersalną, bowiem jej szparagi domowe czyli Asparagus setaceus plumosus  i Asparagus umbellatus wyraźnie chcą do nowych doniczek i do nowej ziemi. Obie rośliny są z tych zażytych i doniczki w związku z tym zażyciem muszą  być z tych większych. Jedną mła zanabyła po dużej,  70% obniżce ceny, drugą mła uzyskała po przypomnieniu sobie  w czym rosła jej  czułej pamięci araukaria,  dzielnie wykończona przez  Lalusia i  Felicjana do spółki. Przy okazji w zanabytej ziemi mła miała posadzić pierdonkowe hiacynty, które sobie kupiła ku pokrzepieniu serca, cinżko obciążonego medycznymi przygodami. Mła się od razu przyzna że nie skończyło się na samych hiacyntach, qurna paprocie  rzucili. A mła jest roślinnie wyposzczona, mła się musi z całych sił pilnować żeby sukinkulentów obecnie nie podlewać i najlepiej to w ogóle nie patrzeć  w ich stronę  żeby im nie zaszkodzić. Bowiem do udanego sukinkulentowania  potrzebne jest zimowe odpuszczenie swoim roślinom. Chłodek, mało światła, to oznacza że najlepszym dla nich uprawiaczem jest taki niewtrącający się w zimowe życie roślin. No a mła zielonego spragniona jak kania dżdżu, do wyżycia się ma jedynie dwa asparagusy i nic wincyj. I tak te pierdonkowe wyczuli słabość mła i wystawili na pokuszenie te paprocie. Srebrzysto - niebiewskie  flebodium Phlebodium aureum 'Blue Star' i ciemnotkę  okrągłolistną Pellea rotundifolia. No i mła popłynęła, choć paprocie jej nie szły, głównie dzięki pomocy kocich ogrodników. 

Mla jednakże ostatnio odniosła sukces uprawieniowy, a może uprawieńczy, bowiem całkiem dobrze rosną jej szlumbergery, zwane dawniej zygokaktusami a najbardziej znane pod nazwą grudnik. Ta na fotce obok przyjechała w marcu ubiegłego roku od Zasweterkowanej Psicy. Inne całkiem dobrze rosną ale ta postanowiła mła uraczyć długim i obfitym kwitnieniem  jak na tak młodą roślinę. Mła sobie pomyślała że skoro koty odpuściły takim bezkolcowym i małosukulentowym roślinom jak szlumbergery to może i paprociom tym razem uda się ujść z życiem? Wszak Mruciu najbardziej lubi pastwić się nad papierem w drukarce, Pasiak nad kilimkiem zawieszonym przy wyrku a dziefczynki niszczycielstwo domowe to olewają, choć czasem Sztaflik ma sporadyczne odbicia i kombinuje z drapaniem framug czy mebli. No jest jakaś nadzieja, nieprawdaż? Wiem, wiem, mła się sama przekonywa w sprawie tego wydatku, który można spoko zaksięgować w rubryczce  "Niepotrzebne".

Niepotrzebnego to nie powinno się kupować a już zwłaszcza w czasach kiedy pieniądze płyną jak woda i to raczej nie w kierunku mła. No ale za to mła sekator kupiła za jedyne 9 złociszy. Może to nie jest super sprzęt ale ze dwa lata mła posłuży. Hym... ciekawe ile czasu będzie mła cieszył wzorem z niebiewskich kfiotków? Mła zanabyła tyż mączkę bazaltową do dopieszczenia irysów, akurat to jest bardzo potrzebne i mła szczęśliwa że udało się jej  zanabyć  ten nawóz jeszcze po starej cenie. Mła musiała tyż zadbać o resztki urody, niewiele jej zostało z tego w co i tak nie była obficie wyposażona, więc wypada ratować te nędzne ostatki, które jakimś cudem się uchowały. Mła wydała 35 złociszy na ten cel i obecnie jest posiadaczką trzech kosmetyków do gęby, wszystkie w cenie jednego "średniego" kremu z sieciówki. Mikołaj dopieścił ją perfumetkami więc mła jest jakby prawie że zadbana.  Prawie, bo mła koniecznie potrzebuje kontaktu z rękoma swojej fryzjerki. To co mła ma  na łbie woła o pomstę do nieba.

Przed nami ostatni pełny tydzień karnawału, mła cóś cinżko widzi możliwość wbicia się na fryzjerski fotel. Szkoda, bo zazwyczaj wizyta u fryzjerki jest powiązana z odwiedzinami Pani Ceramicznej, u której mła ma od jesieni odbiór michy i do której ma listę pytań, w tym jedno istotne. Z drugiej strony to mła łączy te wizyty bo one w inszej części miasta a obecnie w mieście Odzi mamy drogowy Armagedon a mła nie bardzo ma czas na dojazdy. Od paru lat remonty dróg się nasilały, że użyję takiego niezbyt paszącego wyrażenia. Obecnie nastąpiło przesilenie i mamy miejscami cóś na kształt paraliżu czasowego z podrygiem w niektórych godzinach i powrotem do normy w nocy. Hym... neurolodzy cóś takiego w człeku się dziejącego pewnie określiliby mianem padaczki i wymundrzali się nad iglicami i innymi falami. Padaczka drogowa dobija mła, w tej chwili nie jestem sobie w stanie pozwolić na zmęczenie z powodu uciążliwej drogi do fryzjera, za wiele  na mnie  wisi. Poczekam aż los odpuści.

Tym bardziej że mła będzie miała co robić w tym tyźniu. Geriatria się zmówiła i będą smażone składkowe pączki a Gienia zrobi faworki. Dziś właśnie były te próbne racuchy, jako rozgrzewka przed karnawałowym szaleństwem kulinarnym. Małgoś zjadła moje i swoje i stwierdziła że dobre. Mamy co trzeba a Ciotka Elka podjęła zobowiązanie. Włodzimierz odjął sobie od ust słynny "spirytus do rozrabiania". Zostanie nam po tym pączeniu mnóstwo białek więc pewnie będą też bezy a może namówię Mamelona na pieczenie makaroników. Wszak nawet rekonwalescent może  przymakaronikować pomiędzy jednym ściąganiem opatrunku ( auć! )  a drugim zaopatrywaniem ran ( auć! ).  Stanowczo odmawiam jednak  upieczenia ciasta zwanego combrem,   jak  i podobnego zwanego adwokatem.  No są pewne granice rozpasania  i jestem w stanie znieść wzrok bazyliszka, którym moją odmowę wypieku przyjęła  Małgoś. I nie wzruszą mła żadne opowiastki o ostatnim combrze i wogle. Ja świetnie wiem że to by się nie skończyło na jednym kawałku, te bajki o Małgosinym samoograniczeniu to dla wyjątkowo szczerze zawierzających są. Mła wymyśliła za to do pączków cukier puder malinowy i truskawkowy.

Żeby ten wpis nie był tak absolutnie  o dupie Maryni mła pokaże Wam pamiątkę po prababci.  Babcia mojego Tatusia wykonywała w chwilach wolnych robótki ręczne  zwane damskimi. To technika zwana filet, przypominająca prostą koronkę igłową. Wykonywało się najpierw siatkę, na patyczku bądź ołówku, a następnie  się ją cerowało. Cóś jak reticello. Prababcia lubiła ten rodzaj zabaw z nitką. Koronka została wykonana w latach 30 ubiegłego wieku z nici lnianych. Miejscami czas ją nadgryzł swoim zębem, na szczęście chyba tym sztucznym, bo da się naprawić. Siatka o wymiarach około 40 x 40 cm obszyta jest koronką maszynową  bawełnianą, prababcia nie przepadała za szydełkiem i poszła na łatwiznę. Dołączam Wam też dwa przepisy z numerów "Bluszczu" z końca lat  20, nie bójcie się , to takie bez 60 żółtek i garnca śmietany. Możecie sobie też poczytać o wystawie sklepowej, taki odpowiednik blogerki  modowej sprzed prawie stu lat. Footing czyli spacerowanie sportowe Wam daruję, to prawie taki odjazd jak  rozliczanie służącej z jej własnej pensji w ramach "pomocy dziewczęciu". W Muzyczniku karnawałowo "Ay mi Cuba".