Codziennik - sprzątalnictwo przed i świąteczne

Nadal bez dobrych wieści w prawie wiadomej. Jakby było mało towarzystwo na mnie obrażone. Wszystko przez przegląd techniczny kotostwa, było prychanie, trzęsienie łebkami, warki a w jednym wypadku to nawet usiłowanie pogryzienia ( spuszczę zasłonę milczenia na to kto okazał się niewdzięczną larwą i paskudą )! Mła usiłuje cóś robić ale tak się jej jakoś wszystko w szwach rozłazi od czasu zaniknięcia wiadomej osoby. Wokół też mało ciekawie - Cio Mary była ostatnio zdaniem mła nadaktywna,  co skończyło się przewróceniem wora z doniczkami, który stał sobie spokojnie w garażu, na Ciociną stopę. Po jaką cholerę ten wór ruszała nie wiem. Stał i nikomu nie przeszkadzał. Qurcze, nadgorliwość gorsza niż faszyzm. Wylazł sinior, stopa spuchła, Cio Mary odmawia prześwietlenie bowiem jak  twierdzi posiada promienie prześwietlające "w oczach" i tym straszliwym wzrokiem  stópkę prześwietliła. Mła na razie nie reaguje ale wydała z siebie coś na kształt noty dyplomatycznej rosyjskiego ambasadora, znaczy pytająco  - grożące "Nooo?!" Jeżeli stópka nie poniesie Cio Mary w Wielką Sobotę w kierunku mła to przetestujemy medyczną pomoc świąteczną, którą to wizytkę  będę mogła Cio całe życie wypominać w ramach rozrywki. Cio Mary świadoma tych planów mła leży ze stópką odłogiem, starannie olewając tzw. świąteczne porządki. Jak na razie  zlazła opuchlizna, dobry znak.

Ogród kwitnący  i pachnący, ciepła pogoda sprzyja wiosennym cebulowym. Pod magnolkami biało i niebiesko, miejscami różowo.  Mła mogłaby troszki wyleźć i porobić ale przed nią multum domowej roboty, w dodatku takiej, której nie lubi. No cóż robić, trza się brać za nielubiane. Mła chciałaby w końcu do góry brzuchem troszki poleżeć ale wygląda na to że się nie da. Nie ma lekko, może kiedyś będzie. Mła podczas przeglądu szaf natrafiła na stare materiały i jakoś tak się porobiło że jej się porządki wstrzymały. Dobrze się składa zatem że mła świątecznie odwiedza a nie że jest odwiedzana bo zamiast porządku to mła ma w chałupie materiałowe bordello. Wicie rozumicie, tkaniny z czasów  gdy kreton kreton znaczył, prawdziwne franele i tym podobne cuda. Hym... mła całkiem o tych skarbach zapomniała bo bardzo głęboko je sama przed sobą schowała. Teraz chyba nadejszła wiekopomna chwila żeby z tych skarbów skorzystać, przeca trumienki nimi nie wyściełam. Mła sobie  myśli że chwile przekropne, o ile deszczyk pojawi się w świętach, spędzi na sortowaniu tego dobra i snuciu związanych z nim gryplanów. Słoneczne chwile mła oczywiście spędzi w ogrodzie, w kocim towarzystwie ma się rozumieć. Roboty huk a mła nawet jeszcze róż nie przycięła porządnie. Cały czas lata w sprawach różnych a dla ogrodu czasu mało, dlatego marzy jej się choć troszki odpoczynku czynnego w święta.  No dobra, na razie to by było na tyle, resztę dopiszę jak wrócę "łod łobowiązku". Cdn. znaczy.

Mła nawiedziła dziś Cio Mary gnana jednak lekkim niepokojem, szczęśliwie nieuzasadnionym, co okazało się po oględzinach rapetki Cio. Owszem, stópka zbita jest solidnie ale palce dają się wyginać ( może nie tak do końca, był wrzask, he, he, he ). Mła przy tych oględzinach groziła  świątecznie  Cio Mary DPSem, Cio równie świątecznie groziła wymazaniem mła jakby co zawartością pampersa i tak obeszłyśmy Wielką Sobotę. Cio Mary stwierdziła że ani myśli robić jutro dla mła jakieś  śniadanie, mła ma się zająć sama sobą i dać Cio od siebie odpocząć, znaczy zajęcia w podgrupach. Mła jest bardzo zadowolniona że ma luzik i jej gryplan na świąteczną niedzierlę się skonkretyzował - będzie czynny wypoczynek w ogrodzie.  Nie że mła się będzie narabiać, mła sobie po prostu uda się z kotami do ogrodu i będzie w nim robiła co  uważa. To miło że sobie poodpoczywamy w święta jak każda z nas lubi - mła w ogrodzie, Cio Mary na balkonie z kryminałem. W związku z brakiem jutrzejszego  śniadaniowania urządziłyśmy sobie dziś cóś na kształt świątecznego podwieczorku, Cio Mary po naszym Dziadku wyznawa  teorię że jak święcone to można spożywać, więc spożyłyśmy. Zdziwne to nieco zważywszy że Cio jest mocno niedowierzająca ale w święta wszystkim nam troszki włącza się myślenie magiczne i działamy zwyczajem przodków.  Po powrocie do domu mła zastała stado też przekonane że jak święcone to już można  i był straszny ryk w temacie schowanej w lodówce drobiowej wątróbki.  Mła nawet nie zdążyła sparzyć bo były napady i rzucania się na grzbiet u stóp mła. Czym prędzej zapodałam a sobie ukroiłam serniczka od  Gieni, która  bardzo poważnie podchodzi do roli spadkobierczyni Małgoś.