Dwa ogrody czyli romans prawie cygański

Był kiedyś taki rosyjsko - cygański romans "Dwie Gitary" (  naprawdę to nazywało się ""Цыганская венгерка" " kiedy powstało w roku 1857 ). Taką historię o dwóch gitarach co to bez się grać nie mogą wyśpiewywano. Mła tak sobie popatruje na własne uprawianie zieleni i cóś  jej się zdawa że ona ogroduje jakby ten... tego...     romansowała. Mła ma dwa ogrody, całkiem od się różne. Na początku miało być podwórko samoobsługowe  ( iglaki bo mła się głupio zdawało jak to początkującej ogrodniczce że one samoobsługowe są ) i prawdziwy ogród. Potem mła się pozmieniało i powstał Alcatraz z typowymi ozdobnymi rabatami i Podwórko na które przemycałam byliny udając sama przed sobą że to tylko tak na tymczasem, w charakterze rozsadnika teren wykorzystuje.  A potem życie mła przerosło.

Okazało się że Alcatraz i Podwórko uprawiane coby z nich zrobić  śliczne i wychuchane ogródeczki to cóś słabo realne jest.  Był przez krótką chwilę taki stan że one nawet podchodziły  pod marzenie glancystów o każdym listku na swoim miejscu ( na szczęście takowego stanu pełnej "doskonałości" nigdy nie osiągnęły  ),  jednakże mła odpuściła sobie uprawianie ogrodu w takowy sposób z dwóch powodów. Pierwszy był prozaiczny, mła nie miała aż tyle czasu i sił żeby ogród dopieścić. Pisząc bardzo szczerze to nie miała też ochoty całego swojego wolnego czasu poświęcać zielonemu. Mła kocha ogrodowanie ale ma uczulenie na przegięcia. Nie chce żyć monotematycznie, nie bawi jej to,  takie zajmowanie się jednym w chwilach luzu jej się cóś nie podobało.

Drugim powodem zmiany sposobu ogrodowania było to że efekt prac  mła nie zadowalał. Mła tak w połowie swojego "stażu ogrodowego" zorientowała się że nie podoba  się jej ogród który tworzy, że robi patchwork. No wicie rozumicie, od paczłorka do potworka jest bliziutko a mła nie chciała uprawiać ogrodu który będzie ją wkurzał potworkowatością  ( mła już tak  ma, jak coś jej się nie podoba to po pewnym czasie ją wkurza - myślę nie różnię się w tej kwestii od większości ludzi ). Mła postanowiła zmienić "sposób na ogród". Odpuściła  Alcatrazowi i swojemu kręgosłupowi, powstał pomysł na ogród "leśny". Z prawdziwym lasem mój Alcatraz ma  mało wspólnego, nie da się zrobić prawdziwego lasu na stosunkowo małej przestrzeni uprawianej  dotychczas jako typowy ogród  ozdobny z wszystkimi niemalże "akcesoriami" przynależnymi tego typu założeniom.

Za dużo tu roślin które z naszymi lasami  słabo się kojarzą. No ale przeca nie będę wywalała magnolek czy rodków bo mła się koncepcja ogrodowania odmieniła. Ogród to miejsce życia roślin, życia które dobrze jest szanować. Jeżeli mła ogrodnictwo czegoś naprawdę pożytecznego nauczyło to właśnie tego szacunku dla życia zielonego. Nie znaczy że mła nie wywala roślin, wiele  roślin z jej ogrodu wyjeżdża ale one idą  do inszych ogrodów albo na kompost ku chwale Alcatrazu. Wywalenie dużej rośliny w niebyt, zwłaszcza długowiecznej, nie jest dla mła proste. Co innego jak roślina zamiera ale wykopać coś co świetnie na stanowisku rośnie po to żeby przesadzić  to w insze miejsce, takie działanie  w jej wypadku odpada. Mła robi różne sztuki z małymi roślinami, czasem  z średniakami, natomiast dużych roślin, dobrze rosnących nie rusza. serce ją boli jak musi się którejś z nich pozbyć bo uniemożliwia życie innym dużym zielonym.

Skutek jest taki  że Alcatraz nie ma szans żeby przypominać las prawdziwy. Zawsze będzie ogrodem pseudoleśnym i dobrze. Las jest w lesie a Alcatraz jest zupełnie  czymś  innym. To ogród z "cytatami z fascynacji ogrodniczych". Tu proszę była fascynacja magnolkami a tak po lewej to oczarowanie azalkami japońskimi. Tam za tą pamiątką z czasów wielbienia sosen widać efekty "wczesnego  okresu rododendronowego". Obecnie przechodzimy fazę ciemiernikową, przeplataną oszołomieniami paprotnymi. A tu widzimy hiacynty i dzikawe tulipanki które są typowymi roślinami lasów, he, he, he. Od paczłorka uciec się nie da, można go co najwyżej przytłumić drzewami. Bo tak naprawdę w Alcatrazie najważniejsze są drzewa i drzewka. To one nadają mu  klimat i tworzą cieniste zakątki w których mła uprawia ten niby podszyt leśny, który tak naprawdę jest bardziej  niby niż leśny.

Inaczej niż  z Alcatrazem ma się rzecz z Podwórkiem. Podwórko nie było w całości ogrodem ( kiedyś tam była w nim mała część wydzielona na cele ogrodowe ), to mła postanowiła że poza drogą dojazdową i koniecznymi dla funkcjonowania nieruchomości z dość dużym budynkiem mieszkalnym miejscami parkingowymi czy tym podobnymi paskudztwami, na Podwórku będzie uprawiana zieleń. Prawie że po całości. Mła była głucha, ślepa, kompletnie nieczuła na wszelkie pomysły inwestycyjne niektórych członków rodziny i słusznie bo obecnie widzi jak podobne  pomysły inwestycyjne w jej sąsiedztwie się sypią, następnie są rozbierane a na ich miejscu sieje się trawniki, rzecz jasna obsadzane tujami. Mła zamiast bujać się z kretyńskimi inwestycjami które nie przynosiły dochodów jakich się po nich spodziewano ( mła zadziwiał ten optymizm ) w tym czasie dochowała się niezłych drzew. Taki podwórkowy jarząb mączny ma około 12 metrów wysokości, jodły jej szumią, dziesięciometrowe brzozy  himalajskie cieszą oko białą korą a lilakowe drzewka raz do  roku sieja takie zapachy że sąsiedztwo prosi mła coby im sadzonek użyczyła bo oni też tak chcą się napachniać. Ciotka Elka niedawno stwierdziła że jesteśmy najbardziej eko na naszej długaśnej ulicy - "W zasadzie to my mamy jakby park z ogrodem na podwórku".

Prawda to, choć drzew na Podwórku rośnie  mniej niż  w Alcatrazie . Część ogrodowa  za to jakby większa bo na Podwórku mła znalazła idealne, ciepłe miejsce pod uprawę irysów bródkowych. Sucha - Żwirowa zajmuje olbrzymią część   Podwórka. Hym... Podwórko jest bardziej ogrodem ozdobnym w tradycyjnym tego słowa znaczeniu niż zleśniały czy też sparczały ( nie mylić ze sparciały ) Alcatraz. Ze względu na warunki glebowe mła uprawia tu rośliny które lubi a których uprawa  w Alcatrazie  wymagałaby  wyodrębnienia specjalnych stanowisk, wymiany części gleby, nieustających dopieszczeń. A w zamian za to  te rośliny pasiłyby do Alcatrazu jako całości jak pięść do nosa lub kwiatek do kożucha. Ogród wypełzł z Alactrazu na podwórko i zamienił je w Podwórko, całkiem insze, zielone miejsce, które z czasem przejęło funkcje jakie przypisujemy ogrodom.

Jak widzicie to tak naprawdę mła ma dwa ogrody, zupełnie od siebie różne. Czy jednego z nich mogłoby nie być? Hym... nie, to dla mła byłoby zdziwne. Jeden ogród stanowi jakby uzupełnienie drugiego. Mła nie wyobraża sobie bezdrzewnego placu na miejscu Alcatrazu, wokół niej  jest już i tak zbyt dużo wykostkowanej czy wybetonowanej nawierzchni. Trawniczki z tujami w okolicy nie zastąpią jej grupy drzew. A Podwórko z jego ogrodowymi uprawami? No cóż, ogród bez irysów bródkowych to nie byłby ogród dla mła. Przeca ona czeka na te ich kwitnienia. Moje ogrody są jak te dwie gitary, muszą grać razem albo zamilknąć. Lepiej żeby grały. No to "Ech raz, jeszczio raz, jeszczio mnoga, mnoga raz..."

Fotki z obu moich ogrodów, na pierwszej Mruti kontroluje  uprawy. Za muzycznik robi Alosza Awdiejew.