Codziennik - skrzętna gosposia

Ostatni tydzień przed wyjazdem nam mija na robieniu zapasów, gotowaniu i mrożeniu, kiszeniu, pouczaniu, grożeniu, zaklinaniu, korupcji czynionej ciachami   i skwarkami, surowymi wątróbkami i mieloną wołowinką. Im bliżej terminu wyjazdu tym bardziej towarzystwo pokazuje rogi, mła już sama nie wie kto ma dłuższe i bardziej kręte - Małgoś  czy koty? Była u nas Cio Mary, która przyszła ustalić jak zawsze co i jak z Małgoś i kotami  podczas nieobecności mła. Przy okazji oblookałyśmy  nowy czynsz Cio Mary, który może nie jest z tych stawiających włos na głowie na sztorc, bo Cio Mary i Wujek Jo są osobami oszczędnymi, nie grzeją jak wściekli, pranko zbierają itd,  tym niemniej podwyżka jest z tych mocno zauważalnych. Oczywiście to nie jest wina biura obsługującego wspólnotę mieszkaniową Cio Mary i Wujka Jo, to są głównie opłaty medialne czyli te za podgrzanie wody, jej dostarczanie, ścieki i wywóz odpadów. Podwyżka za obsługę przez biuro jest śladowa. Ech... mła sobie postawiła za punkt honoru przekonać  Cio Mary i Wujka Jo do wyjazdu na wakacje, mimo tych czynszowych cudności. Należy im się  zmiana klimatu i troszki kąpania w jeziorku i zbierania grzybów, tego co najbardziej lubią na wakacjach robić. Mła musi się nieco  spiąć, zawziąć w sobie i  uściubić, coby dołożyć jakby trza było.

Na razie mła ogranicza wydatki jak może, ostatni wypad na rynek to okrutna suma 15 złociszy wydanych na starotki i drugie tyle wydane  na sukinkulenty. Reszta to żarełko. Owszem mła zaszalała i kupiła maliny ale mła doszła do wniosku że raz w sezonie nam się należy zjedzenie malin i dla Małgoś to lepsze niż kolejna ciastkowa słodkość. Co prawda na widok malin Małgoś natentychmiast zaczęła coś bredzić o tym kremie co był do tera misiu i biszkoptach jako podkładzie do malin. Mła na razie dała odpór ale nie wiem jak długo w nim wytrwam  bo Małgoś strasznie  namolna a mła spolegliwa bo przeca Małgoś będzie zostawiona, tęskniąca i wogle.  Poza tymi malinami to mła przytargała borówki amerykańskie w ludzkiej cenie, polne pomidory, fasolkę żółtą i zieloną, kalafior, ogóry do kiszenia z pachnącym niesamowicie  owocującym koprem. Koszyki i lodówka pełna, Małgoś i Cio Mary mają kulinarne  tworzywo na ten czas kiedy mła nie będzie, nie trzeba  po sklepach łazić. Co najwyżej Cio Mary po świeży chlebek czy bułeczki wyjdzie do piekarni. Kotom zakupiłam  żarciuszka na cały tydzień.  Nawet polazłam po mięcho nienastrzykiwane, znaczy żegnajcie klapeczki, co to je ostatnio oglądałam. Sytuacja jak z Małgoś, przeca będą tęskniące. Także wicie rozumicie, wydatek na starotki i sukinkulenty  na tzw. tle  nie wydawa się mła rażący.  A mła kupiła: Crassula muscosa, Faucaria tigrina, Crassula pellucida marginalis 'Variegata', Portulacaria afra 'Medio-picta'.  Mła prezentuje na fotach. Przy okazji niejako  na własne oczka może Piesa  zobaczyć jak odnóżki z Cat's Castel się  porozrastały. Proszę, proszę - Otthona capensis 'Ruby Neclase', Haworthia venosa var. tessellata i Haworthia  obstusa  pilifera oraz Haworthia turgida, Crassula perforata. A to jeszcze Psico nie wszystko. 

No bo i insze haworsje się poprzyjmowały - Haworthia limifolia, Hawiorthia fasciata 'Concolor'. Wygląda na to że nawet się jednemu z lisich ogonów udało, tfu, tfu, tfu! Na tle uprawowej grozy na parapetach, która ma miejsce w kocich domkach, to mła odnosi sukcesy.  Nie dość że zielone rośnie to jeszcze  co poniektóre zakwita.  To nie tak że nikt czterołapy czy trzyłapy się zielonym nie interesuje, tylko że uwaga rozproszona  bo za oknem motylki, pasikoniki, myszki, którym susza niestraszna. Po co koncentrować się na niszczeniu zielonego na parapecie jak tu za oknem świat czeka i wzywa rykiem Kituchny czy pomrukami Pusia ( Pusiu porykuje tenorkiem, Kituchna to zdecydowany baryton, schodzący nieraz w rejestry  basu ). W chwilach  kiedy pada i w domu się siedzi to lepiej madkę prowokować zwalaniem  książek z półek albo grozić wywaleniem monitora. Z parapetami dużo roboty, bo szczelnie zastawione, nie wiadomo na czym łapę postawić i czy się najsłodszego ciałka  czym nie pokłuje. Znaczy trzeba uważać. W dodatku przy parapecie to madka ma swobodę ruchów, jeszcze złapie jak to kocie madki dzieci łapio i po pupsku spierze za karygódkę.  

Tyle  o sukinkulentach, jeśli chodzi o starotki to zarówno Mamelon jak i mła poszły w szkatułki. Mamelon dorwała dużą, robioną pewnie gdzie w Indonezji na jaki niemiecki rynek, bo taka echte, solidnie wykonana. Mła dorwała mniejszą ale za to wyraźnie starszą, okrągłą szkatułkę na biżuterię, niestety wymagającą gruntownej naprawy. Tamborek do haftowania mła pod rękę podszedł i ohydne ubranko na komórkę, z którego mła ma zamiar zedrzeć ozdóbstwo. Do tego doszła stareńka, fajansowa doniczka, którą czym prędzej zasiedliłam miniaturowym gruboszem. Mamelon dorwała za to  kloszo - wazon z seledynowego mlecznego szkła za marne rupie. Naprawdę byłyśmy tą wizytą na wysortach i śmieciach usatysfakcjonowane. Co prawda po zakupach przyjemnościowych przyszły te mniej przyjemnościowe, znaczy się natachałyśmy bo nie tylko zapasy na tydzień ale i zapasy  ogórkowej kiszeniny na zimę postanowiłyśmy zrealizować, ale  jakoś nie czułyśmy się szczególnie wyplute po tych zakupowych ekscesach.

Cio Mary przyniosła nam troszki papierówek ze swojej działki, mła postanowiła przerobić je na garaletkę papierówkową. Upierdliwe to było bo mła jechała wg. klasycznej receptury garaletkowej, znaczy prużenie z wodą było. Hym... jak mła najdzie na garaletkowanie następnym razem to jednak posłuży się sokowirówką. Jak widzicie mła w minionym tyźniu bardzo dużo czasu spędziła na żarłowych zakupach i pichceniu. No nie ma lekko, nie mogę przeca zostawić Małgoś i Cio Mary takie nieobrobione i wogle w czasie kiedy sama się będę  szlajać po świecie i przyjemnościować. Nie myślcie że mła na twarz  pada przez te robótki domowe czy cóś, dżemowanie jest dla  mła przyjemnie bo to nie jest dżemowanie wyczynowe, zakupy mła lubi robić, szczególnie te rynkowe, pichcenie to w końcu działalność artystyczna. Mimo tzw. łobowiązków  mła się udało  oblokać nowy film Baza Luhrmanna "Elvis", który może nie był takim szaleństwem jak  "Moulin Rouge" ale ze wstrętem się od ekranu nie odwróciłam, he, he, he. Poczytała sobie trochę i nawet z kotami solidnie przed ekranem na którym krimi leciał pochrapała. 

Hym... co prawda mła nie zrobiła wpisów tematycznych na blogim, Łańcut i Gdańsk rozbabrane bo mła robiła za skrzętną gosposię.  Ogród tyż odłogiem leży, może jutro cóś w nim zrobię. Staram się nie planować ogrodowo bo jak tylko uplanuję to dżdży albo skwar. Dobra, zdjątka dziś domowe a muzycznik energetyzujący - Elvis dziecko deep sotuth.