Codziennik - dobitek po poprzednim wpisie

Pod przedpoprzednim wpisem codziennikowym urosło tyle komentów że mła się zaczęła gubić i powoli zaczynała tracić świadomość co komu napisać. Mła podobnie jak Mariolka stara się cieszyć codziennością, choć jej codzienność obecna niby nie należy do najłatwiejszych. Niby,  bo mła nie patrzy na rehab Małgoś jak na dopust boży, na to zapadanie gospodarki wokół jako na klęskę 1000 - lecia bo mła cóś takiego od dawna podejrzewała i starała się jakoś tam zabezpieczyć, na wojnę u granic jako zastającą nas jako cinżko nieprzygotowanych bo się w końcu zaczynamy jakoś militarnie ogarniać i mła jakby odrobinę spokojniejsza. Jest nawet  cień szansy  że w polityce naszej krajowej dupków cinżko szkodliwych zastąpią dupkami szkodliwymi inaczej. Mła pozostaje wierzyć że szkodliwość będzie mniejsza choć ciutkę, jednak  tak po prawdzie to u niej żadne zaufanie do wilczych oczu, płaczącego, lewicy walczącej, wiecznych koalicjantów czy kipiącej od wzajemnych uraz konfy.  No będzie jak zwykle, czyli jakoś.  W sumie to w naszym domu i zagrodzie jakby bardziej ogarnięte choć nieposprzątane, he, he, he.  Zupełnie jak w domu u mła. Tak à propos tego co pisała Ola o zanikającej w niej radości świątecznej, mła przyszło do głowy że dla każdego ludzia co inszego się ze świątecznością kojarzy - dla Psicy Zasweterkowanej to zapach czystości, dla mła dekorejszony, dla Pabasi pierogi, Agatek ma małego Jezuska, no  każdy  cóś swojego świątecznego ma. Może by obudzić w sobie to dziecko oczekujące  na święta i to tak radośnie i mile oczekujące, dobrze byłoby przygotowań świątecznych nie zamieniać w checklistę. No wicie rozumicie, jeszcze to zrobić, to kupić, wypisać, ustroić, ugotować, upiec, umyć i paść na twarz po zaliczeniu "wszystkiego koniecznego".

Traktowanie świąt jak zawodów w triatlonie wcale świętowaniu nie służy. Jest upierdliwe i równie skutecznie zabija ich magię jak marketowa mikołajowa komercha. A teraz à propos marketowo  mikołajowej komerchy. Mła podczas wczorajszych kawowych zakupów zaskoczyła  cisza w sklepie, żadnych dzwonków reniferowych, "Ho, ho, ho!", wycia o zimowym wonderlandzie. Błogi spokój. Mła spytawszy o co kaman a obsługująca panienka z jadowitą satysfakcją poinformowała mła że odtwarzacz się roztego a kierownictwo zostało zaatakowane "akcją oszczędzania energii" przez katowany świątecznymi  śpiewankami personel  i odtwarzacz będzie milczał ( nawet kryzys energetyczny ma  swoje miłe strony ). Mła pogratulowała personelowi i wdała się w normalną rozmówkę o kawach, nie mykałam szybo przegoniona wwiercającymi się w mózg jingobellsami  i w związku z tym lekko popłynęłam używkowo. Ciekawe czy jestem jednostkowym wypadkiem?

Co do lubej Ursuli, cooleżanki Angeli. Ilonka, moja przyjacióła mieszkająca w Niedersachsen, twierdzi że politycy z tejże krainy to dopust Najwyższego. Cóś w tym jest. Ursula jest z domu Albrecht, jej tatuś swego czasu był premierem kraju związkowego Niedersachsen. Ursula zatem jest członkinią chadeckiej dynastii z Niedersachsen.  O poziomie polityków z Niedersachsen niech świadczą nazwiska Schröder i Scholz, sam kwiat świata niemieckiej polityki. Ambicje mają ci politycy  mocarstwowe, teraz już bez krygowania się i udawania że gdzieżby tam  i wogle. Kiedy  mła słucha tego ichniego pitulenia, w którym słowo demokracja zmienia  znaczenie, to mła sobie myśli że struktura federalna Niemiec to fajna sprawa i  że mła nie miałaby nic przeciwko temu żeby w Europie było więcej niemieckich państw. Przez całe wieki tak było i specjalnie to Niemcom nie przeszkadzało. Właściwie to przeszkadzało  jedynie pruskiej bidzie, która już w  XVIII wieku dała w kość nie tylko nam ale także niemieckim sąsiadom.

Związek Północnoniemiecki zrzeszający Niemcy protestanckie byłby jeszcze naturalny, ale Reich godzący wodę z ogniem poprzez propagowaną przez  pruskich polityków Kulturkampf, jakoś dwa razy w historii nie posłużył ludziom mówiącym po niemiecku. Nam też się oberwało, choć szczęśliwie po końcu Reichu nr 2 odzyskaliśmy państwowość. Po zjednoczeniu mamy Reich nie Reich, kraj demokratyczny wymagający pilnowania coby się jego politykom demokracja nie znudziła. Ursula jest kwintesencją takiej reichowej polityki, niekompetentna, nieuczciwa za to z ambicjami. Pruskiej bidy  już nie ma, za karę, może ktoś w końcu po niemieckiej stronie włączy myślenie, bo jak na razie głównym krajem rozpierniczającym EU są Niemcy a Niemcy bez EU nie będą krajem, który długo utrzyma federację,  rozpirzy to się dla bezpieczeństwa wszystkich wokół. Ostatnio bawio się za naszą zachodnio granico jak w operetce, niby zamach stanu przeżyli. Mła paczyła i zastanawiała się w co bawio się Niemcy - w "Więźnia Zendy" czy w przygody młodego kaprala w Monachium, wygląda jej że to pierwsze z dużo pomoco służb, które najwyraźniej się nudzą. Pozazdrościli "Baronowi cygańskiemu" z Węgier czy temu z Rosji, któren jest jedna wielka "Fontanna Bakczysaraju". To jest nieśmieszno śmieszne, zważywszy na to jako Niemcy mają historię. Nadpoprawność polityczna w Niemczech to bardzo głupi pomysł, w cichości Niemcy mają serdecznie dość swoich polityków, narastających nierówności, utrzymywania stada bezrobotnych z wyboru i nie chodzi tu tylko o migrantów, więc trzeba mocno uważać żeby jakaś operetkowa postać ich nie zauroczyła. Jeszcze te służby kreujące "Więźnia Zendy" cóś prawdziwego wykreujo. 

Jutro albo pojutrze skrobnę cóś wincyj, dziś padam na twarz. I odpiszę na  komenty i na to co na inszych blogach przeczytałam. Sorry, to wszystko  przez pędzący czas. W Muzyczniku cóś świątecznego u dziecięcego jednocześnie. Niech się Wam uda obudzić w sobie dziecięcą radość ze świąt. Mła teraz leci leki zapodawać i dłonie olejkować.