Szczęśliwego Nowego Roku!

Nastąpiło dojście do siebie  po tzw. upojnym Sylwestrze.Tym razem ta droga zabrała mi nieco więcej czasu niż miało to miejsce w poprzednich latach, mimo tego że Sylwester wcale nie był bardzo hucznie  przebalowany. Ot, taki zwyczajnie z lekka tylko nabuzowany domóweczkowy Sylwek, bez okrutnych ekscesów. Czas hucznych zabaw aż  do rana chyba już definitywnie za mną, czuję że wkroczyłam w  kapciowo - ziółkowy okres życia.  Mój organizm wyartykułował mi to dużymi literami w pierwszy dzień nowego roku. No cóż, każdy wiek ma swoje przyjemności, postaram się  ostro korzystać z tych które nie są  tak obarczone następujących po nich syndromem "the day after". W ogóle czas na zmiany, czuję nosem wiatr historii, żagle  gdzieś mi tam nad głową zaczynają łopotać, podeszwy stóp coś podejrzanie swędzą ( i nie jest to świerzb ) - wszystko mi mówi że nadciąga fala. Jako stara miłośniczka życiowego surfingu rozglądam się za odpowiednią dechą która  uniesie moje obłe ciałko i pozwoli na wykonanie szerokich, łagodnych skrętów. Żeby ten nowy rok różnił się od wszystkich poprzednich trzeba zacząć  go inaczej.  Można powiedzieć że innego rozpoczęcia 50% mam z głowy, ten posylwestrowy kacyk był  jedyny w swoim rodzaju, dogorywanie trwało naprawdę długo, o wiele za długo jak na lampkę szampana i solidny koktajl.  Następne 50% zmian załatwię króciutko - 0 postanowień noworocznych!

Co ja się będę stresować jakimś kretyńskim wyznaczaniem sobie  "zadań własnych". Człowiek jest igraszką losu, jak to pięknie ujął mistrz  Will,  nie wszystko jest zależne od nas samych.Owszem, dobrze mieć wyznaczone cele i do nich dążyć, samodyscyplina w życiu przydatna jak mało co, ale trzeba sobie zdawać sprawę z własnych ograniczeń.  W ogrodzie to nowe podejście przełoży  się  na zmianę stylu ogrodowania a co za tym idzie i samego ogrodu. Nie  wyznaczam sobie w tym roku jakichś konkretnych działań, przy tak wielkiej zmianie byłoby to bez sensu.  Nie  bardzo wiem z której strony te działania ogrodowe się zaczną, co pójdzie na  pierwszy ogień. Radośnie oczekuję wiosny, bez  konkretnych  gryplanów typu wyznaczę ścieżki czy pogłębię oczko. Nie oznacza to rzecz jasna że  nie myślę  o ogrodzie w  ogóle, w końcu przeglądam roślinne stronki w poszukiwaniu ciekawych drzew i krzewów, jednak bez przymusu kupowania.  Ot, tak informacyjnie, można by napisać. W domowych sprawach życie planuje za mnie, mam mnóstwo roboty, której nijak nie uniknę i wydatków z tych mało ciekawych. Jeśli chodzi o podróże na dziś nie mam planów poza zaklepaną  już Pragą i Paryżem. Przypuszczam że jak zwykle coś się w ciągu roku urodzi i być może uda mi się jeszcze przedsięwziąć tak udane ekskursje jak zeszłoroczne wyprawy odkrywcze na Tajojszczyznę.

Wszystko przede mną. Cały długi rok do intensywnego przeżycia. Chciałabym żeby to był rok jak najbardziej "tłusty", taki który miło się wspomina bo mnóstwo fajnych rzeczy w nim się wydarzyło. Oby los nie zsyłał na mnie w tym roku paskudnych doświadczeń, szczególnie tych związanych ze zdrowiem ( miniony rok był pod  tym względem obrzydliwy - Szpagetka, Dżizaas, Tatuś, Macoszka Irenka no i ja oberwaliśmy że ho ). Oby  moi  przyjaciele nie przeżywali żadnych dołów, żeby dobrze  im się działo i żeby mieli trochę czasu na to aby pożyć. Żeby na nas wszystkich  nie rozlała się jakaś  cholerna wojna, której nadejście wieszczy od jakichś  dziesięciu lat  mój Tatuś ( 70 lat bez ogólnej wojny w  Europie nie jest jego zdaniem stanem normalnym ). Generalnie ma być zdrowo, bezpiecznie i w miarę ciekawie ( w miarę dlatego że doceniam mądrość  chińskiego przekleństwa "Obyś  żył w ciekawych czasach!" ). Teraz  troszkę o ilustracjach wpisu -  trzy z nich to noworoczne pocztówki: polska, amerykańska i francuska. Na wszystkich obowiązkowe świnki Szczęśliwki z uszczęśliwiającym towarzystwem. Na polskiej pocztówce śwince  towarzyszy kominiarz, starsi  z nas jeszcze zapewne pamiętają wizyty z lekka skacowanych kominiarzy w dzień noworoczny. Na pocztówce amerykańskiej świńska  trojka wiezie  złote pieniążki poganiana bacikiem z czterolistnej koniczyny ( prawdziwie po hamerykańsku, biznesowa ta kartka, he, he ),a na francuskiej pocztówce świnka wygląda jak bankier i to w dodatku szarmancki ( bukiet róż, oh là là ).  Pod spodem mamy ilustrację Lennarta Helje, przepięknie skandynawską. Do siego roku Kochani!