Codziennik - porządki blogowe i inne takie tam

Spokojnie, do porządków i w ogóle jakiegokolwiek wysiłku fizycznego to mnie raczej teraz ciężko namówić natomiast nic  nie stoi na przeszkodzie w porządkach blogowych. Cały miesiąc lipiec pilnie usuwałam spam z Azji, dzielnie  śledziłam komentarze i  zamartwiałam rosnącą ilością wejść ( taa... więcej wcale nie znaczy lepiej ). Reklamuję jak się okazało  platformy do gier a raz nawet udało mi się zareklamować stronę porno. Rozwijam się znaczy  biznesowo choć biznes jest taki w stylu  kolegi szwagra Antka, znaczy szmal do mojej  kieszeni cóś nie płynie. Zanim zacznę nienawidzić mieszkańców dalekiej  Kambodży muszę podjąć jakieś kroki "odnienawidzające".  Poczułam że czas na obrazek kontrolujący czy aby komentarza nie wysyła szczwany bocik ze skośnymi procesorami.  Wiem że to do doopy i w ogóle ale ni ma wyjścia. Jak mnie już wywalą z bazy programu spamującego ( trochę potrwa ) to  przywrócę stare ustawienia.  Przepraszam za ewentualne niedogodnościowanie.
A co u nas?  Nudno nie jest, jak tylko zdjęli gips z nadgarstka  Gieni występy medyczne zaczęła Irenka.  Jak to określiła  Małgoś - Sąsiadka prawdziwe  nieszczęście bo upadła z powodu  omdlenia  a nie potknięcia. Jakby upadek spowodowany potknięciem był jak najbardziej usprawiedliwiony  i tak naprawdę był jedynym właściwym  rodzajem upadku bez względu na jego konsekwencje a wszystkie inne upadki to straszna choroba.  Niestety  Irence się nieszczęśliwie zemdlało  w związku z czym głównie  będzie leczona kardiologicznie i  internistycznie ( potłuczenie ma solidne  ).  Irenka  na razie  w strachu, czas na pewną dumę z "bo mnie się zrobiło"  przyjdzie  dopiero po podleczeniu, podczas snucia wieczornych opowieści krzesełkowych na Podwórku. No tak, słodkie bajania  o wyższości schorzeń  kardiologicznych  nad  prozaicznymi urazami ortopedycznymi. Na taki obrót sprawy mam nadzieję. Pocieszam się że przy tej pogodzie mogło być z tym Irenkowym zdrowiem  gorzej, że jeszcze nie jest tak źle, że jak na 90 latek to jest  jeszcze dziarsko ale mam świadomość  że pogoda mojej kamienicznej   geriatrii  nie sprzyja i byłoby najlepiej  gdyby upały przestały nas dręczyć.

Kotom pogoda ze spiekotą jakby przestała doskwierać, może się przyzwyczaiły. Felicjan zamiast w domu siedzieć i wyra pilnować bezczelnie ucieka i wraca z poparzoną przez słońce  gębą. Zadaję mu  maści i kremy ale pomaga mu to średnio.  Najlepszą opcją byłoby  zatrzymanie go w domu ale Felek jakiekolwiek ograniczenie  wolności odbiera jako wypowiedzenie wojny.  Nie mam siły na prowadzenie działań wojennych, zwabiam więc tylko gada do  domu na żarcie i usiłuję zapewnić mu w chałupie rozrywkę coby szybko z niej nie wyszedł ( niestety ulubioną rozrywką jest wyżeranie Małgoś - Sąsiadce z talerza,  Małgoś co prawda ryczy  że to tylko  niesolony ser biały ale ja się  wściekam  bo chodzi  o sam fakt siania terroru przez Felka a nie jego menu ).  Trio dziewczęce zaszywa się w Alcatrazie, wracają  tylko na posiłki, jedzą ekspresowo  i myk do ogrodu. Od czasu do czasu któraś zaszczyca mnie tzw. solówką czyli okazaniem miłości przez udeptywanie, przytulanie czy  ślinienie. Korzystają z lata na całego, może czują że tak trzeba.  Ja cóś nie czuję, za to zrobiło mnie się starawo - wyraźnie babcieję. A  to słońce za ostre, a to wietrzyku brak, a to wozduch za ciężki  bo  cóś jakby burza  w powietrzu wisiała ( na ogół  tylko wisi, skrapla się u nas  średnio ), każdy pretekst jest dobry  żeby nosa z czterech ścian  nie wyściubiać. Chyba spłynęła na mnie z mojej  geriatrii   ta potrzeba ostrożności, uważania i oszczędzania się bo to "Wiek już nie ten". W związku z  moim babcieniem ogród żyje sobie w spokoju niezakłócanym moją obecnością,  kto wie co  się w nim jeszcze podczas mojej absencji zalęgnie -  stado jelonków, zające, a może lisy z kotowstrętem ( znaczy takie które nie zbliżają się do kotów )?

No animalne życie w nim na pewno wre, słyszę po nocach "pijackie" rozmówki  jeży, ryki pilnujących  terytorium Felicjana i Sztaflika, śpiewy świerszczy. Nad ranem zaczynają się kłótnie srok, ćwierkolą i insze ptaszęta - pewnie umawiają się na polowania  na te tabuny komarów grasujących w co bardziej cienistych miejscach ogrodu.  Jak wygląda  szata roślinna?  Sorry, nawet nie chcę wiedzieć bo być może musiałabym jakąś wymagającą straszliwego wysiłku interwencję podjąć.  Chyba jednak mogę być  spokojna o stan roślinek z tego jakże paskudnego dla mła  powodu  że co miało paść to już  padło. Wczoraj padło właściwie czyi spłynęło z góry  parę kropel więc nie czuję się aż tak  bardzo zobowiązana do konewkowania czy naszlauszania , sumienie mam takie półczyste, he, he, he.
P.S. Irenka oprócz wypisów z kardio i interny  zdobyła kolejny sprzęt  ortopedyczny - z powodu starych złamań kompresyjnych  przepisano  jej stosowne oprzyrządowanie i szczęśliwie wywiozła  z izby przyjęć gorset ortopedyczny.  Dziewczęta z geriatrii już zazdraszczajo  ( Małgoś - Sąsiadka natentychmiast poczuła  że ma silne bóle w okolicy lędźwiowej  i też by przydała  się jej  pionizacja  - no tak, do tej pory poruszała się poziomo, he, he, he ). Przejdzie im jak zobaczą to ustrojstwo, choć kto wie czy Gienia jako twarda zawodniczka  się nie skusi. Pociesza mnie tylko to że może się jej nie uda,  Gieniowe  złamania cóś szczęśliwie  z roku na rok "słabsze"  ( zaczęła od biodra, potem był  bark, w zeszłym roku zakładany popręg Wernera w tym roku już tylko nadgarstek  ). Także  na stanie mamy nowość, co prawda jeszcze nie moje wymarzone języczniki ale  gorset  ortopedyczny to też jest cóś. 

Dzisiejszy wpis ilustrują prace nieznanego mła autora.  Nieznanego bo alfabet je opisujący jest mła obcy. Wiem że to nie ten którym posługują się w Kambodży he, he, he, wygląda mi na chiński. W necie znalazłam po angielsku jeno tytuły tych prac, czy one autentyczne czy też nadał je jakiś sieciowy poeta nie  wiem.  Na pewno są  adekwatne do tego co  na łobabrazkach -  "Letni sen w ogrodzie",  "Wietrzyk wśród drzew jabłoni" - te klimaty.  Do mnie przemawia najbardziej ostatni obrazek, razem z tytułem "Radości zimy" - chyba wiecie dlaczego.