Codziennik - upalnie i przedburzowo

Upalnie dziś, koty jednak swoim trybem jadą - rano młodsze osobniki szybki obchód i powrót na śniadanie,  damy starsze czyli czarnule śpią wytrwale do śniadania ( bo przeca w nocy koty porządne  prowadzą życie towarzyskie ).  Później dosypianie pośniadaniowe  w domu. Kole 13 - 15 pora obiadowa a potem wyjście po witaminę D i powrót na  podwieczorek bądź późną obiado - kolacje ( Szpageton  ). Czasem jeszcze próbują numerów z piknikowaniem czyli wyłażą po śniadaniu  i ryczą kole 15 z ogrodu ale mła udaje że nie słyszy i nie ma rozkoszy podawanego w ogrodzie jedzonka, która przysługuje  rekonwalescentom. Najbardziej obrażona z tego powodu jest główna Czachórska czyli Szpagetka  ale jeszcze trochę takiego usługiwania i latania z żarciem po jej bazach i mła sama się będzie nadawała na rekonwalescentkę, bo insze koty przeca nie odpuszczą i każden   jeden  chce być obsłużony tak jak  Czachórska. Mła miała  duże  gryplany ale już po wczorajszej wyprawie nieudanej  do miasta rozsądnie je ograniczyła. Jest zbyt  gorąco na wszystko, jutro ma być chłodniej i mła będzie paczkować przed południem ( Mrutek obiecał że  pomoże, znaczy wszedł w karton paczkowy i troszki w nim przysnął, no wypróbowywał czy roślinkom będzie w nim dobrze ). Sztaflikowi chyba lepiej ( tfu, tfu, tfu! ) bo zaniknęła z oczu mła razem z taśmą klejącą, niezbędną  mła do paczkowania.

Sztaflik umie toczyć kółko taśmy, jest cwana  wie jak ustawić taśmę żeby  się toczyła. Chłopaki nie bardzo kumają jak to robić  żeby się toczyło, Mrutek najsampierw z leżącą na płask  taśmą  kombinuje  łapką a kiedy taśma  się nie toczy naskakuje na nią  z czterech łap w nadziej że się potoczy,  Pasiak po nieudanych próbach toczenia leżącej  płasko taśmy kładzie  się na grzbiecie i usiłuje załatwić taśmę tylnymi łapami z zemsty za brak toczliwości. No ale  chłopaki to młodziki a Sztaflik starsza obserwująco - lejąca, wyedukowana należycie przez stado mądrych kocurków i kumająca czaczę . Okularia taśmę ma głęboko pod ogonem  bo z nóżką lepiej i może znów  polować na samotne kocurki pragnące poznać miłe i chętne do zabaw  kotki. Znaczy nie zważając na upał nasza najgrubsza kota szlaja  się pod  płotem w nadziei  przywabienia  Ocelota 2 albo Epuzera. Nawet miauki gardłowe, kusząco - wabiące z się wydaje. Mła widziała tę próbę stworzenia sobie rujo raju kiedy była w ogrodzie podlewać doniczki, pełen bezwstyd.

Przedwczoraj mła odbyła rozmówkę telefoniczną z Ewandką na tematy ogólnoludzkie i roślinne i się wzięła i od  Ewandki zaraziła. Chyba zemsta za niewysłane  ciemierniki, he, he, he. Zarazek nazywa się kwaśnodrzew, inaczej drzewo konwaliowe. Ewandka jak porządny,  klasyczny roznosiciel zarazy jak już sprzeda bakcyla to takiego że pragnienie przechodzi w stan chroniczny. Kwaśnodrzew konwaliowy Oxydendrum arboreum to krzew bądź małe drzewko nadające się do ogrodów gdzie jest troszki więcej wilgoci ( ale bez przesadyzmu ). Warunki takie jak dla rodków czy magnolek, korzonki nie lubią zalegającej wilgoci ale potrzebują sporo wody. Duuużo słońca do szczęścia potrzebne i to  rodkowo - magnoliowe kwaśne PH gleby. Okrywać trzeba młode rośliny, starsze sobie z naszymi mrozami powinny poradzić ( kwaśnodrzew rośnie przeca w Pensylwanii a tam mają całkiem solidne zimy ). Na maksa kwaśnodrzewy dorastają do 4 metrów wysokości, takie małe, często wielopienne drzewa. Ozdobne w czasie kwitnienia i co ważne pachnące ( mła jest czuła na to żeby kwitnienie wiązało się z wyczuwalnym zapachem ). Jednak najnajem jest w tym wypadku jesienne przebarwienie liści - urzekające ). Rośnie  bardzo wolno co może być wadą w dużych ogrodach i wielką zaletą w małych.

Powolutku zaczynają się  odbudowywać jesienne plany podróżne mła. Jednakże nie wiadomo co z tym z podróżami  będzie  bo rzundzące ( nie tylko nasze ) kombinujo z tzw. drugą  falą licząc że ludziska nie pokumajo że zarażony nie znaczy  hospitalizowany i podłączony pod respirator. Mła to wygląda na próbę wymigania się od odpowiedzialności i przesunięcie w czasie  rozliczeń za  wprowadzany kretyńsko w wielu państwach, lockdown,  który jak widać i słychać  był tak potrzebny jak dziura w moście ( no bo jak mła proroczyła  a raczej jak jej się wnioski wyciągnęły z przesłanek, wirus nam  nie zaniknął a jedyne  co się naprawdę wypłaszczyło to mózgi, zarazek był, jest i w przyszłości zmutuje  jak tyle innych przed nim i jak tyle innych po nim ). W Europie to  zanika to się odnawia, w Stanach wędruje, mendia się nakręcają a rzeczywistość  sobie tak nie po rzundzącemu i nie po mendialnemu się dzieje. Jak zaskrzeczy to wszyscy  natentychmiast pokumamy o co kaman. Mła  przyuważyła że obecnie mendia skupiajo się na powikłaniach pocovidowych,  starannie pomijając  fakt  że to promile  promili. Widać sam wirus już nie ma tego działania mendialnego jakie miał trzy miesiące temu, więc  trza dokładać  do pieca. Tak w ogóle  to  mendia, nazwijmy je  klasyczne, radośnie dążą   do samozaorania i to nie tylko przez zarazę ale przez zachłyśnięcie  się  błyskawiczną informacją.

Nadmiar informacji, często sprzecznych ze sobą,  który nam serwują odbija  się od  mózgów, skutek jest taki  jak przy braku  informacji. Nikt nic  nie wie, czeski  film. Ludzie nie podchodzą selektywnie do info i  im się pieprzy czy ważniejsza  jest nowa bielizna  celebrytki czy ilość kasy w służbie zdrowia. W końcu uznają  że najważniejsze jest żeby  wiedzieli ile  ich własna  najbliższa rodzina osób liczy i szlus.  A do Covid - 19  wracając to na wpół zweryfikowanych zgonów ( na wpół bo cóś ciężko idzie weryfikacja he, he, he ) jest w tej chwili ponad 600 000, zaniżonych zgonów na grypę  ( bo zaniża się ze względu na wiążące się z tym   obostrzenia sanitarne ) jest corocznie od  500 000 do ponad 1000 000. Hym... jakby tu napisać, może tak co roku robić karnawał zarazowy? Na dwa miechy się w chałupach zamykać, najlepiej  po miesiącu jesienią i  wiosną. . Szczerze pisząc to najbardziej obawiam się w tym roku zarażenia zwykłą, chamską  grypą. Na wakacjach nie byłam, maseczką  się mła przydusza i do tego jeszcze nerwy bo nic  w naszym grajdołku nie działa jak powinno. Grypa po prostu mła się należy po tym wszystkim.

I tym optymistycznym akcentem kończę te jeremiady koronawirusowe. Zresztą co ja się będę jakąś grypą in spe przejmować, najważniejsze  coby  koty zdrowi byli. Dziś za ozdóbstwo robią  fotki zdziśki z Suchej - Żwirowej a za muzycznik latynoskie z indyjską nutą rytmy.